artmak

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish آرتمق (artmak, “to grow, become more, multiply, remain over, be left”), from Old Anatolian Turkish [script needed] (art-, “to increase”), from Proto-Turkic *art-.

cognates

Cognate with Old Turkic 𐰺𐱃𐰸 (artuq, “excess”), Old Uyghur 𐽰𐽰𐽾𐾀𐽹𐽰𐽷 (artmak, “multiplication”), Karakhanid [script needed] (artmāk, “to become bigger, increase”), Azerbaijani artmaq (“to grow, increase”), Bashkir артыу (artıw, “to increase”), Chagatai [script needed] (artmaq, “to increase”), Kazakh арту (artu, “to increase, to be in excess”), Khakas артарға (artarğa, “to be in excess, to remain”), Kipchak [Arabic needed] (art-, “to increase”), Kyrgyz артуу (artuu, “to increase”), Southern Altai артар (artar, “to remain”), Tatar арту (artu, “to increase, remain”), Turkmen artmak (“to increase”), Tuvan артыр (artır, “to remain”), Uyghur ئارتماق (artmaq, “to increase, exceed”), Uzbek ortmoq (“to increase, exceed, remain”), Yakut орт (ort, “to be in excess, remain”).

Verb

artmak (third-person singular simple present artar)

1. (intransitive) to increase, rise, go up
2. (intransitive) to be in excess, be left over, remain

Conjugation

Conjugation of artmak (aorist in -V²r)

Note: Actual conjugations can be more complex than tables below. Compound forms with the auxiliary olmak not shown. See also Appendix:Turkish suffixes#Verbs.

Positive declarative
infinitive			artmak
impersonal participle	imperfective		artan
	perfective		artmış
	prospective		artacak
personal participle	non-prospective		arttığım	arttığın	arttığı	arttığımız	arttığınız	arttıkları
	prospective		artacağım	artacağın	artacağı	artacağımız	artacağınız	artacakları
verbal noun			artma
way of doing			artış
			singular			plural
			1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	artarım	artarsın	artar	artarız	artarsınız	artarlar
		imperfective	artıyorum	artıyorsun	artıyor	artıyoruz	artıyorsunuz	artıyorlar
	past	perfective	arttım	arttın	arttı	arttık	arttınız	arttılar
		imperfective	artıyordum	artıyordun	artıyordu	artıyorduk	artıyordunuz	artıyorlardı (or artıyordular)
	future		artacağım	artacaksın	artacak	artacağız	artacaksınız	artacaklar
	future-in-the-past	definite	artacaktım	artacaktın	artacaktı	artacaktık	artacaktınız	artacaklardı
		indefinite	artardım	artardın	artardı	artardık	artardınız	artarlardı
inferential	perfective		artmışım	artmışsın	artmış	artmışız	artmışsınız	artmışlar
	aorist		artarmışım	artarmışsın	artarmış	artarmışız	artarmışsınız	artarlarmış (or artarmışlar)
	imperfective		artıyormuşum	artıyormuşsun	artıyormuş	artıyormuşuz	artıyormuşsunuz	artıyorlarmış
conditional	simple		artsam	artsan	artsa	artsak	artsanız	artsalar
	perfective		artsaydım	artsaydın	artsaydı	artsaydık	artsaydınız	artsaydılar
optative			artayım	artasın	arta	artalım	artasınız	artalar
progressive			artmaktayım	artmaktasın	artmakta	artmaktayız	artmaktasınız	artmaktalar
necessitative			artmalıyım	artmalısın	artmalı	artmalıyız	artmalısınız	artmalılar
imperative				art	artsın		artın	artsınlar
Positive interrogative
			singular			plural
			1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	artar mıyım?	artar mısın?	artar mı?	artar mıyız?	artar mısınız?	artarlar mı?
		imperfective	artıyor muyum?	artıyor musun?	artıyor mu?	artıyor muyuz?	artıyor musunuz?	artıyorlar mı?
	past	perfective	arttım mı?	arttın mı?	arttı mı?	arttık mı?	arttınız mı?	arttılar mı?
		imperfective	artıyor muydum?	artıyor muydun?	artıyor muydu?	artıyor muyduk?	artıyor muydunuz?	artıyorlar mıydı?
	future		artacak mıyım?	artacak mısın?	artacak mı?	artacak mıyız?	artacak mısınız?	artacaklar mı?
inferential	perfective		artmış mıyım?	artmış mısın?	artmış mı?	artmış mıyız?	artmış mısınız?	artmışlar mı?
	aorist		artar mıymışım?	artar mıymışsın?	artar mıymış?	artar mıymışız?	artar mıymışsınız?	artarlar mıymış?
	imperfective		artıyor muymuşum?	artıyor muymuşsun?	artıyor muymuş?	artıyor muymuşuz?	artıyor muymuşsunuz?	artıyorlar mıymış?
conditional	simple		artsam mı?	artsan mı?	artsa mı?	artsak mı?	artsanız mı?	artsalar mı?
	perfective		artsa mıydım?	artsa mıydın?	artsa mıydı?	artsa mıydık?	artsa mıydınız?	artsalar mıydı?
progressive			artmakta mıyım?	artmakta mısın?	artmakta mı?	artmakta mıyız?	artmakta mısınız?	artmaktalar mı?
necessitative			artmalı mıyım?	artmalı mısın?	artmalı mı?	artmalı mıyız?	artmalı mısınız?	artmalılar mı?
Negative declarative
infinitive			artmamak
impersonal participle	imperfective		artmayan
	perfective		artmamış
	prospective		artmayacak
personal participle	non-prospective		artmadığım	artmadığın	artmadığı	artmadığımız	artmadığınız	artmadıkları
	prospective		artmayacağım	artmayacağın	artmayacağı	artmayacağımız	artmayacağınız	artmayacakları
verbal noun			artmama
way of doing			artmayış
			singular			plural
			1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	artmam	artmazsın	artmaz	artmayız	artmazsınız	artmazlar
		imperfective	artmıyorum	artmıyorsun	artmıyor	artmıyoruz	artmıyorsunuz	artmıyorlar
	past	perfective	artmadım	artmadın	artmadı	artmadık	artmadınız	artmadılar
		imperfective	artmıyordum	artmıyordun	artmıyordu	artmıyorduk	artmıyordunuz	artmıyorlardı
	future		artmayacağım	artmayacaksın	artmayacak	artmayacağız	artmayacaksınız	artmayacaklar
inferential	perfective		artmamışım	artmamışsın	artmamış	artmamışız	artmamışsınız	artmamışlar
	aorist		artmazmışım	artmazmışsın	artmazmış	artmazmışız	artmazmışsınız	artmazlarmış
	imperfective		artmıyormuşum	artmıyormuşsun	artmıyormuş	artmıyormuşuz	artmıyormuşsunuz	artmıyorlarmış
conditional	simple		artmasam	artmasan	artmasa	artmasak	artmasanız	artmasalar
	perfective		artmasaydım	artmasaydın	artmasaydı	artmasaydık	artmasaydınız	artmasaydılar
optative			artmayayım	artmayasın	artmaya	artmayalım	artmayasınız	artmayalar
progressive			artmamaktayım	artmamaktasın	artmamakta	artmamaktayız	artmamaktasınız	artmamaktalar
necessitative			artmamalıyım	artmamalısın	artmamalı	artmamalıyız	artmamalısınız	artmamalılar
imperative				artma	artmasın		artmayın	artmasınlar
Negative interrogative
			singular			plural
			1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	artmaz mıyım?	artmaz mısın?	artmaz mı?	artmaz mıyız?	artmaz mısınız?	artmazlar mı?
		imperfective	artmıyor muyum?	artmıyor musun?	artmıyor mu?	artmıyor muyuz?	artmıyor musunuz?	artmıyorlar mı?
	past	perfective	artmadım mı?	artmadın mı?	artmadı mı?	artmadık mı?	artmadınız mı?	artmadılar mı?
		imperfective	artmıyor muydum?	artmıyor muydun?	artmıyor muydu?	artmıyor muyduk?	artmıyor muydunuz?	artmıyorlar mıydı?
	future		artmayacak mıyım?	artmayacak mısın?	artmayacak mı?	artmayacak mıyız?	artmayacak mısınız?	artmayacaklar mı?
inferential	perfective		artmamış mıyım?	artmamış mısın?	artmamış mı?	artmamış mıyız?	artmamış mısınız?	artmamışlar mı?
	aorist		artmaz mıymışım?	artmaz mıymışsın?	artmaz mıymış?	artmaz mıymışız?	artmaz mıymışsınız?	artmazlar mıymış?
	imperfective		artmıyor muymuşum?	artmıyor muymuşsun?	artmıyor muymuş?	artmıyor muymuşuz?	artmıyor muymuşsunuz?	artmıyorlar mıymış?
conditional	simple		artmasam mı?	artmasan mı?	artmasa mı?	artmasak mı?	artmasanız mı?	artmasalar mı?
	perfective		artmasa mıydım?	artmasa mıydın?	artmasa mıydı?	artmasa mıydık?	artmasa mıydınız?	artmasalar mıydı?
progressive			artmamakta mıyım?	artmamakta mısın?	artmamakta mı?	artmamakta mıyız?	artmamakta mısınız?	artmamaktalar mı?
necessitative			artmamalı mıyım?	artmamalı mısın?	artmamalı mı?	artmamalı mıyız?	artmamalı mısınız?	artmamalılar mı?

Synonyms

• kalmak
• çoğalmak, yükselmek

Derived terms

• artı
• artık

Related terms

• artabilmek
• artakalmak
• artamamak
• artık
• artırmak
• artış
• artma
• artmamak
• artmış
• arttırmak

 

Further reading

• Nişanyan, Sevan (2002–) “artmak”, in Nişanyan Sözlük