Jump to content

akcentacyjny

From Wiktionary, the free dictionary

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From akcentacja +‎ -ny. First attested in 1912.[1][2]

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ak.t͡sɛn.taˈt͡sɘj.nɘ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɘjnɘ
  • Syllabification: ak‧cen‧ta‧cyj‧ny

Adjective

[edit]

akcentacyjny (not comparable, no derived adverb)

  1. (archaic, relational, phonology) accentuation; accentual
    Synonym: akcentuacyjny
  2. (archaic, relational, phonology) accent; accentual
    Synonyms: akcentowy, akcentuacyjny

Declension

[edit]
[edit]
adjectives
adverb
nouns
verbs

References

[edit]
  1. ^ Kazimierz Wóycicki (1912) Forma dźwiękowa prozy polskiej i wiersza polskiego[1], page 11
  2. ^ akcentacyjny in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading

[edit]