akcentuacja

See also: akcentuacją

Polish

Etymology

Learned borrowing from Latin accentuātiō. First attested in 1850.

Pronunciation

• IPA^(key): /ak.t͡sɛn.tuˈa.t͡sja/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -at͡sja
• Syllabification: ak‧cen‧tu‧a‧cja

Noun

akcentuacja f

1. (phonology) accentuation (system of accenting in a given language)

   Synonym: (rare) akcentacja

2. (phonology) accentuation (marking of accents)

   Synonym: (rare) akcentacja

Declension

Declension of akcentuacja

	singular
nominative	akcentuacja
genitive	akcentuacji
dative	akcentuacji
accusative	akcentuację
instrumental	akcentuacją
locative	akcentuacji
vocative	akcentuacjo

Derived terms

(adjective):

• akcentuacyjny

(adverb):

• akcentuacyjnie

Related terms

(adjectives):

• akcentacyjny
• akcentowy

(nouns):

• akcencik
• akcent
• akcentacja
• akcentolog
• akcentologia

(verbs):

• akcentować
• zaakcentować

Further reading

• akcentuacja in Polish dictionaries at PWN