akcentacja

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search
See also: akcentacją

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From akcent +‎ -cja.[1] First attested in 1858.[2]

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ak.t͡sɛnˈta.t͡sja/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -at͡sja
  • Syllabification: ak‧cen‧ta‧cja

Noun

[edit]

akcentacja f

  1. (rare, phonology) accentuation (system of accenting in a given language)
    Synonym: akcentuacja
  2. (rare, phonology) accentuation (the marking of accents)
    Synonym: akcentuacja

Declension

[edit]

Derived terms

[edit]
adjective
[edit]
adjectives
adverb
nouns
verbs

References

[edit]
  1. ^ Mirosław Bańko, Lidia Wiśniakowska (2021) “akcentacja”, in Wielki słownik wyrazów obcych, →ISBN
  2. ^ Teodor Tripplin (1858) Wycieczki lekarza Polaka po własnym kraju. T. 1[1], page 191

Further reading

[edit]