Kocaeli

English

Etymology

From Turkish Kocaeli.

Proper noun

Kocaeli

1. A province of Turkey.

Turkish

Kocaeli ili

Kocaeli'nin ilçeleri

Etymology

Inherited from Ottoman Turkish قوجه‌ایلی (koca-eli) from koca (“Akça Koca”) +‎ el (“hand, land”).

Pronunciation

• IPA^(key): /koˈdʒae̯.li/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: Ko‧ca‧e‧li

Proper noun

Kocaeli

1. A province of Turkey

Declension

    Declension of Kocaeli

	singular	plural
nominative	Kocaeli	Kocaeliler / Kocaeli'ler
accusative	Kocaeli'yi	Kocaelileri / Kocaeli'leri
dative	Kocaeli'ye	Kocaelilere / Kocaeli'lere
locative	Kocaeli'de	Kocaelilerde / Kocaeli'lerde
ablative	Kocaeli'den	Kocaelilerden / Kocaeli'lerden
genitive	Kocaeli'nin	Kocaelilerin / Kocaeli'lerin

    Possession of Kocaeli

	singular	plural
benim (my)	Kocaeli'm	Kocaelilerim / Kocaeli'lerim
senin (your)	Kocaeli'n	Kocaelilerin / Kocaeli'lerin
onun (his/her/its)	Kocaeli'si	Kocaelileri / Kocaeli'leri
bizim (our)	Kocaeli'miz	Kocaelilerimiz / Kocaeli'lerimiz
sizin (your)	Kocaeli'niz	Kocaelileriniz / Kocaeli'leriniz
onların (their)	Kocaeli'si / Kocaelileri / Kocaeli'leri	Kocaelileri / Kocaeli'leri

Derived terms

• Kocaelili

See also

• (provinces of Turkey) Adana, Adıyaman, Afyonkarahisar, Ağrı, Aksaray, Amasya, Ankara, Antalya, Ardahan, Artvin, Aydın, Balıkesir, Bartın, Batman, Bayburt, Bilecik, Bingöl, Bitlis, Bolu, Burdur, Bursa, Çanakkale, Çankırı, Çorum, Denizli, Diyarbakır, Düzce, Edirne, Elâzığ, Erzincan, Erzurum, Eskişehir, Gaziantep, Giresun, Gümüşhane, Hakkâri, Hatay, Iğdır, Isparta, İstanbul, İzmir, Kahramanmaraş, Karabük, Karaman, Kars, Kastamonu, Kayseri, Kırıkkale, Kırklareli, Kırşehir, Kilis, Kocaeli, Konya, Kütahya, Malatya, Manisa, Mardin, Mersin, Muğla, Muş, Nevşehir, Niğde, Ordu, Osmaniye, Rize, Sakarya, Samsun, Siirt, Sinop, Sivas, Şanlıurfa, Şırnak, Tekirdağ, Tokat, Trabzon, Tunceli, Uşak, Van, Yalova, Yozgat, Zonguldak ^{(Category: tr:Provinces of Turkey)}