Kastamonu

English

Etymology

From Turkish Kastamonu.

Proper noun

Kastamonu

1. A city, district, and province of Turkey.

Turkish

Kastamonu ili

Etymology

Inherited from Ottoman Turkish قسطمونی (Kastamonu).

Pronunciation

• IPA^(key): /kɑsˈtɑ.mo.nu/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: Kas‧ta‧mo‧nu

Proper noun

Kastamonu

1. A city, district, and province of Turkey

Declension

    declension of Kastamonu

	singular	plural
nominative	Kastamonu	Kastamonular / Kastamonu'lar
accusative	Kastamonu'yu	Kastamonuları / Kastamonu'ları
dative	Kastamonu'ya	Kastamonulara / Kastamonu'lara
locative	Kastamonu'da	Kastamonularda / Kastamonu'larda
ablative	Kastamonu'dan	Kastamonulardan / Kastamonu'lardan
genitive	Kastamonu'nun	Kastamonuların / Kastamonu'ların

    possessive of Kastamonu

	singular	plural
benim (my)	Kastamonu'm	Kastamonularım / Kastamonu'larım
senin (your)	Kastamonu'n	Kastamonuların / Kastamonu'ların
onun (his/her/its)	Kastamonu'su	Kastamonuları / Kastamonu'ları
bizim (our)	Kastamonu'muz	Kastamonularımız / Kastamonu'larımız
sizin (your)	Kastamonu'nuz	Kastamonularınız / Kastamonu'larınız
onların (their)	Kastamonu'su / Kastamonuları / Kastamonu'ları	Kastamonuları / Kastamonu'ları

Derived terms

• Kastamonulu

See also

• (provinces of Turkey) Adana, Adıyaman, Afyonkarahisar, Ağrı, Aksaray, Amasya, Ankara, Antalya, Ardahan, Artvin, Aydın, Balıkesir, Bartın, Batman, Bayburt, Bilecik, Bingöl, Bitlis, Bolu, Burdur, Bursa, Çanakkale, Çankırı, Çorum, Denizli, Diyarbakır, Düzce, Edirne, Elâzığ, Erzincan, Erzurum, Eskişehir, Gaziantep, Giresun, Gümüşhane, Hakkâri, Hatay, Iğdır, Isparta, İstanbul, İzmir, Kahramanmaraş, Karabük, Karaman, Kars, Kastamonu, Kayseri, Kırıkkale, Kırklareli, Kırşehir, Kilis, Kocaeli, Konya, Kütahya, Malatya, Manisa, Mardin, Mersin, Muğla, Muş, Nevşehir, Niğde, Ordu, Osmaniye, Rize, Sakarya, Samsun, Siirt, Sinop, Sivas, Şanlıurfa, Şırnak, Tekirdağ, Tokat, Trabzon, Tunceli, Uşak, Van, Yalova, Yozgat, Zonguldak ^{(Category: tr:Provinces of Turkey)}