Karabük

English

Etymology

From Turkish Karabük.

Proper noun

Karabük

1. A city, district, and province of Turkey.

Turkish

Karabük ili

Karabük'ün ilçeleri

Etymology

Inherited from Ottoman Turkish قره بوك (kara bük); equivalent to kara (“black”) +‎ bük (“corner”).

Pronunciation

• IPA^(key): /kɑˈɾɑ.byc/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: Ka‧ra‧bük

Proper noun

Karabük

1. Karabük (a city, district, and province of Turkey)

Declension

Declension of Karabük

	singular	plural
nominative	Karabük	Karabükler / Karabük'ler
accusative	Karabük'ü	Karabükleri / Karabük'leri
dative	Karabük'e	Karabüklere / Karabük'lere
locative	Karabük'te	Karabüklerde / Karabük'lerde
ablative	Karabük'ten	Karabüklerden / Karabük'lerden
genitive	Karabük'ün	Karabüklerin / Karabük'lerin

Possessive forms of Karabük

	singular	plural
benim (my)	Karabük'üm	Karabüklerim Karabük'lerim
senin (your)	Karabük'ün	Karabüklerin Karabük'lerim
onun (his/her/its)	Karabük'ü	Karabükleri Karabük'leri
bizim (our)	Karabük'ümüz	Karabüklerimiz Karabük'lerimiz
sizin (your)	Karabük'ünüz	Karabükleriniz Karabük'leriniz
onların (their)	Karabük'ü Karabükleri Karabük'leri	Karabükleri Karabük'leri

Derived terms

• Karabüklü

See also

provinces of Turkeyedit

• Adana
• Adıyaman
• Afyonkarahisar
• Ağrı
• Aksaray
• Amasya
• Ankara
• Antalya
• Ardahan
• Artvin
• Aydın
• Balıkesir
• Bartın
• Batman
• Bayburt
• Bilecik
• Bingöl
• Bitlis
• Bolu
• Burdur
• Bursa
• Çanakkale
• Çankırı
• Çorum
• Denizli
• Diyarbakır
• Düzce
• Edirne
• Elâzığ
• Erzincan
• Erzurum
• Eskişehir
• Gaziantep
• Giresun
• Gümüşhane
• Hakkâri
• Hatay
• Iğdır
• Isparta
• İstanbul
• İzmir
• Kahramanmaraş
• Karabük
• Karaman
• Kars
• Kastamonu
• Kayseri
• Kırıkkale
• Kırklareli
• Kırşehir
• Kilis
• Kocaeli
• Konya
• Kütahya
• Malatya
• Manisa
• Mardin
• Mersin
• Muğla
• Muş
• Nevşehir
• Niğde
• Ordu
• Osmaniye
• Rize
• Sakarya
• Samsun
• Siirt
• Sinop
• Sivas
• Şanlıurfa
• Şırnak
• Tekirdağ
• Tokat
• Trabzon
• Tunceli
• Uşak
• Van
• Yalova
• Yozgat
• Zonguldak