ῥέω

See also: ρέω

Ancient Greek

Alternative forms

ῥείω (rheíō) — Epic

Etymology

From Proto-Hellenic *hréyyō, from Proto-Indo-European *sréwyeti, from *srew- (“to flow, stream”).^[1] Cognates include Sanskrit स्रवति (srávati), Old Church Slavonic строуꙗ (struja, “stream”).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /r̥é.ɔː/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈre.o/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈre.o/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈre.o/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈre.o/

Verb

ῥέω • (rhéō)

to flow, stream, run, gush
- 424 BCE, Aristophanes, The Knights 527
- 86 CE – 160 CE, Arrian, Anabasis of Alexander 5.9.4
- 405 BCE, Euripides, The Bacchae 142
- 412 BCE, Euripides, Helen 1602
- 415 BCE, Euripides, The Trojan Women 449
- 415 BCE, Euripides, The Trojan Women 995
- 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 7.140
- 800 BCE – 600 BCE, Homer, Iliad 3.300
- 800 BCE – 600 BCE, Homer, Iliad 17.86
- 800 BCE – 600 BCE, Homer, Iliad 22.149
- 800 BCE – 600 BCE, Homer, Odyssey 5.70
- 800 BCE – 600 BCE, Homer, Odyssey 19.204
- 436 BCE – 338 BCE, Isocrates, Helen 59
- 64 BCE – 24 CE, Strabo, Geography 7.5.8
- 5th century BC, Telecleides 1.4
1. (figuratively)
  - 175 CE – 235 CE, Claudius Aelianus, Fragments 2
  - 467 BCE, Aeschylus, Seven Against Thebes 557
  - 384 BCE – 322 BCE, Aristotle, Meteorology 347a.34
  - 330 BCE, Demosthenes, On the Crown 136
  - 750 BCE – 650 BCE, Hesiod, Theogony 39.97
  - 800 BCE – 600 BCE, Homer, Iliad 1.249
  - 800 BCE – 600 BCE, Homer, Iliad 12.159
  - 46 CE – 120 CE, Plutarch, Brutus 31
  - 406 BCE, Sophocles, Oedipus at Colonus 259
2. to fall off, drop off
  - Babr. 88.14
  - 750 BCE – 650 BCE, Hesiod, Fr. 29
  - 800 BCE – 600 BCE, Homer, Odyssey 10.393
  - 320 CE – 403 CE, Oribasius, Collected Works 5.27.1
  - 428 BCE – 347 BCE, Plato, Phaedo 87d
  - 200 BCE – 118 BCE, Polybius, The Histories 12.4.14
  - 300 CE – 500 CE, Stobaeus, Anthology 4.51.28
  - 300 BCE – 200 BCE, Theocritus, Collected Works 2.89
  - Geoponica 9.12
3. (of molten objects) to liquefy, run
  - 384 BCE – 322 BCE, Aristotle, Meteorology 383b.6
  - 497 BCE – 405 BCE, Sophocles, Women of Trachis 698
  - 371 BCE – 287 BCE, Theophrastus, On Stones 9
4. to be in perpetual flux
  - 386 BCE – 367 BCE, Plato, Cratylus 439c
  - 366 BCE – 348 BCE, Plato, Theaetetus 182c
  - Comica Adespota 200
5. (of persons) to be inclined to, given to
  - 436 BCE – 338 BCE, Isocrates, On the Peace 5
  - 380 BCE, Plato, The Republic 485d
6. to leak
  - 384 BCE – 322 BCE, Aristotle, Fragments 554
  - 342 BCE – 290 BCE, Menander, The Girl from Samos 248
  - 110 CE – 180 CE, Pausanias Periegeta, Graeciae Descriptio 8.50.7
  - 46 CE – 120 CE, Plutarch, Moralia 2.782e
7. to have a flux (diarrhea-causing disease)
  - 36 BCE – 30 BCE, Diodorus Siculus, Historical Library 5.41
8. (impersonal)
  - 460 BCE – 370 BCE, Hippocrates, Epidemics 1.19
(transitive, rare) to let flow, pour
- 424 BCE, Euripides, Hecuba 528
(transitive, with cognate accusative) to let run
- 388 BCE, Aristophanes, Plutus 287
- Ezek., Exag. 133
- 125 CE – 200 CE, Lucian, A True Story 1.7
- 300 BCE – 200 BCE, Septuagint, Joel 3.18
- 300 BCE – 200 BCE, Theocritus, Collected Works 5.124

Inflection

This verb does not contract ε with η, ο, or ω.

Present: ῥέω, ῥέομαι (Contracted only in -ει-)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ῥέω	ῥεῖς	ῥεῖ	ῥεῖτον	ῥεῖτον	ῥέομεν	ῥεῖτε	ῥέουσῐ(ν)
	subjunctive	ῥέω	ῥέῃς	ῥέῃ	ῥέητον	ῥέητον	ῥέωμεν	ῥέητε	ῥέωσῐ(ν)
	optative	ῥέοιμῐ	ῥέοις	ῥέοι	ῥέοιτον	ῥεοίτην	ῥέοιμεν	ῥέοιτε	ῥέοιεν
	imperative		ῥεῖ	ῥείτω	ῥεῖτον	ῥείτων		ῥεῖτε	ῥεόντων
middle/ passive	indicative	ῥέομαι	ῥέῃ, ῥεῖ	ῥεῖται	ῥεῖσθον	ῥεῖσθον	ῥεόμεθᾰ	ῥεῖσθε	ῥέονται
	subjunctive	ῥέωμαι	ῥέῃ	ῥέηται	ῥέησθον	ῥέησθον	ῥεώμεθᾰ	ῥέησθε	ῥέωνται
	optative	ῥεοίμην	ῥέοιο	ῥέοιτο	ῥέοισθον	ῥεοίσθην	ῥεοίμεθᾰ	ῥέοισθε	ῥέοιντο
	imperative		ῥέου	ῥείσθω	ῥεῖσθον	ῥείσθων		ῥεῖσθε	ῥεέσθων
		active				middle/passive
infinitive		ῥεῖν				ῥεῖσθαι
participle	m	ῥέων				ῥεόμενος
	f	ῥέουσᾰ				ῥεομένη
	n	ῥέον				ῥεόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Present: ῥέω, ῥέομαι (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ῥέω	ῥέεις	ῥέει	ῥέετον	ῥέετον	ῥέομεν	ῥέετε	ῥέουσῐ(ν)
	subjunctive	ῥέω	ῥέῃς	ῥέῃ	ῥέητον	ῥέητον	ῥέωμεν	ῥέητε	ῥέωσῐ(ν)
	optative	ῥέοιμῐ	ῥέοις	ῥέοι	ῥέοιτον	ῥεοίτην	ῥέοιμεν	ῥέοιτε	ῥέοιεν
	imperative		ῥέε	ῥεέτω	ῥέετον	ῥεέτων		ῥέετε	ῥεόντων
middle/ passive	indicative	ῥέομαι	ῥέῃ, ῥέει	ῥέεται	ῥέεσθον	ῥέεσθον	ῥεόμεθᾰ	ῥέεσθε	ῥέονται
	subjunctive	ῥέωμαι	ῥέῃ	ῥέηται	ῥέησθον	ῥέησθον	ῥεώμεθᾰ	ῥέησθε	ῥέωνται
	optative	ῥεοίμην	ῥέοιο	ῥέοιτο	ῥέοισθον	ῥεοίσθην	ῥεοίμεθᾰ	ῥέοισθε	ῥέοιντο
	imperative		ῥέου	ῥεέσθω	ῥέεσθον	ῥεέσθων		ῥέεσθε	ῥεέσθων
		active				middle/passive
infinitive		ῥέειν				ῥέεσθαι
participle	m	ῥέων				ῥεόμενος
	f	ῥέουσᾰ				ῥεομένη
	n	ῥέον				ῥεόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Present: ῥέω, ῥέομαι (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ῥέω	ῥέεις	ῥέει	ῥέετον	ῥέετον	ῥέομεν	ῥέετε	ῥέουσῐ(ν)
	subjunctive	ῥέω, ῥέωμῐ	ῥέῃς, ῥέῃσθᾰ	ῥέῃ, ῥέῃσῐ	ῥέητον	ῥέητον	ῥέωμεν	ῥέητε	ῥέωσῐ(ν)
	optative	ῥέοιμῐ	ῥέοισ(θᾰ)	ῥέοι	ῥέοιτον	ῥεοίτην	ῥέοιμεν	ῥέοιτε	ῥέοιεν
	imperative		ῥέε	ῥεέτω	ῥέετον	ῥεέτων		ῥέετε	ῥεόντων
middle/ passive	indicative	ῥέομαι	ῥέεαι	ῥέεται	ῥέεσθον	ῥέεσθον	ῥεόμε(σ)θᾰ	ῥέεσθε	ῥέονται
	subjunctive	ῥέωμαι	ῥέηαι	ῥέηται	ῥέησθον	ῥέησθον	ῥεώμε(σ)θᾰ	ῥέησθε	ῥέωνται
	optative	ῥεοίμην	ῥέοιο	ῥέοιτο	ῥέοισθον	ῥεοίσθην	ῥεοίμε(σ)θᾰ	ῥέοισθε	ῥεοίᾰτο
	imperative		ῥέεο	ῥεέσθω	ῥέεσθον	ῥεέσθων		ῥέεσθε	ῥεέσθων
		active				middle/passive
infinitive		ῥέειν/ῥεέμεν(αι)/ῥέμεν(αι)				ῥέεσθαι
participle	m	ῥέων				ῥεόμενος
	f	ῥέουσᾰ				ῥεομένη
	n	ῥέον				ῥεόμενον
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Present: ῥείω, ῥείομαι (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ῥείω	ῥείεις	ῥείει	ῥείετον	ῥείετον	ῥείομεν	ῥείετε	ῥείουσῐ(ν)
	subjunctive	ῥείω, ῥείωμῐ	ῥείῃς, ῥείῃσθᾰ	ῥείῃ, ῥείῃσῐ	ῥείητον	ῥείητον	ῥείωμεν	ῥείητε	ῥείωσῐ(ν)
	optative	ῥείοιμῐ	ῥείοισ(θᾰ)	ῥείοι	ῥείοιτον	ῥειοίτην	ῥείοιμεν	ῥείοιτε	ῥείοιεν
	imperative		ῥεῖε	ῥειέτω	ῥείετον	ῥειέτων		ῥείετε	ῥειόντων
middle/ passive	indicative	ῥείομαι	ῥείεαι	ῥείεται	ῥείεσθον	ῥείεσθον	ῥειόμε(σ)θᾰ	ῥείεσθε	ῥείονται
	subjunctive	ῥείωμαι	ῥείηαι	ῥείηται	ῥείησθον	ῥείησθον	ῥειώμε(σ)θᾰ	ῥείησθε	ῥείωνται
	optative	ῥειοίμην	ῥείοιο	ῥείοιτο	ῥείοισθον	ῥειοίσθην	ῥειοίμε(σ)θᾰ	ῥείοισθε	ῥειοίᾰτο
	imperative		ῥείεο	ῥειέσθω	ῥείεσθον	ῥειέσθων		ῥείεσθε	ῥειέσθων
		active				middle/passive
infinitive		ῥείειν/ῥειέμεν(αι)/ῥειμέναι				ῥείεσθαι
participle	m	ῥείων				ῥειόμενος
	f	ῥείουσᾰ				ῥειομένη
	n	ῥεῖον				ῥειόμενον
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: ἔρρεον, ἐρρεόμην (Contracted only in -ει-)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔρρεον	ἔρρεις	ἔρρει	ἐρρεῖτον	ἐρρείτην	ἐρρέομεν	ἐρρεῖτε	ἔρρεον
middle	indicative	ἐρρεόμην	ἐρρέου	ἐρρεῖτο	ἐρρεῖσθον	ἐρρείσθην	ἐρρεόμεθᾰ	ἐρρεῖσθε	ἐρρέοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: ἔρρεον, ἐρρεόμην (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔρρεον	ἔρρεες	ἔρρεε(ν)	ἐρρέετον	ἐρρεέτην	ἐρρέομεν	ἐρρέετε	ἔρρεον
middle	indicative	ἐρρεόμην	ἐρρέου	ἐρρέετο	ἐρρέεσθον	ἐρρεέσθην	ἐρρεόμεθᾰ	ἐρρέεσθε	ἐρρέοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: ῥέον, ῥεόμην (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ῥέον	ῥέες	ῥέε(ν)	ῥέετον	ῥεέτην	ῥέομεν	ῥέετε	ῥέον
middle/ passive	indicative	ῥεόμην	ῥέου	ῥέετο	ῥέεσθον	ῥεέσθην	ῥεόμε(σ)θᾰ	ῥέεσθε	ῥέοντο
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Future: ῥεύσω, ῥεύσομαι (Koine)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ῥεύσω	ῥεύσεις	ῥεύσει	ῥεύσετον	ῥεύσετον	ῥεύσομεν	ῥεύσετε	ῥεύσουσῐ(ν)
active	optative	ῥεύσοιμῐ	ῥεύσοις	ῥεύσοι	ῥεύσοιτον	ῥευσοίτην	ῥεύσοιμεν	ῥεύσοιτε	ῥεύσοιεν
middle	indicative	ῥεύσομαι	ῥεύσεαι	ῥεύσεται	ῥεύσεσθον	ῥεύσεσθον	ῥευσόμεθᾰ	ῥεύσεσθε	ῥεύσονται
middle	optative	ῥευσοίμην	ῥεύσοιο	ῥεύσοιτο	ῥεύσοισθον	ῥευσοίσθην	ῥευσοίμεθᾰ	ῥεύσοισθε	ῥεύσοιντο
		active			middle
infinitive		ῥεύσειν			ῥεύσεσθαι
participle	m	ῥεύσων			ῥευσόμενος
	f	ῥεύσουσᾰ			ῥευσομένη
	n	ῥεῦσον			ῥευσόμενον
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Future: ῥῠήσομαι (Attic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
passive	indicative	ῥῠήσομαι	ῥῠήσῃ	ῥῠήσεται	ῥῠήσεσθον	ῥῠήσεσθον	ῥῠησόμεθᾰ	ῥῠήσεσθε	ῥῠήσονται
passive	optative	ῥῠησοίμην	ῥῠήσοιο	ῥῠήσοιτο	ῥῠήσοισθον	ῥῠησοίσθην	ῥῠησοίμεθᾰ	ῥῠήσοισθε	ῥῠήσοιντο
							passive
infinitive							ῥῠήσεσθαι
participle	m						ῥῠησόμενος
	f						ῥῠησομένη
	n						ῥῠησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Future: ῥευσέω, ῥευσέομαι (Koine, contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ῥευσέω	ῥευσεῖς	ῥευσεῖ	ῥευσεῖτον	ῥευσεῖτον	ῥευσέομεν	ῥευσεῖτε	ῥευσέουσῐ(ν)
active	optative	ῥευσέοιμι	ῥευσέοις	ῥευσέοι	ῥευσέοιτον	ῥευσεοίτην	ῥευσέοιμεν	ῥευσέοιτε	ῥευσέοιεν
middle	indicative	ῥευσέομαι	ῥευσῇ	ῥευσεῖται	ῥευσεῖσθον	ῥευσεῖσθον	ῥευσεόμεθᾰ	ῥευσεῖσθε	ῥευσέονται
middle	optative	ῥευσεοίμην	ῥευσέοιο	ῥευσέοιτο	ῥευσέοισθον	ῥευσεοίσθην	ῥευσεοίμεθᾰ	ῥευσέοισθε	ῥευσέοιντο
		active			middle
infinitive		ῥευσεῖν			ῥευσεῖσθαι
participle	m	ῥευσέων			ῥευσεόμενος
	f	ῥευσέουσᾰ			ῥευσεομένη
	n	ῥευσέον			ῥευσεόμενον
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Aorist: ἔρρευσᾰ, ἐρρευσᾰ́μην (Koine)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔρρευσᾰ	ἔρρευσᾰς	ἔρρευσε(ν)	ἐρρεύσᾰτον	ἐρρευσᾰ́την	ἐρρεύσᾰμεν	ἐρρεύσᾰτε	ἔρρευσᾰν
	subjunctive	ῥεύσω	ῥεύσῃς	ῥεύσῃ	ῥεύσητον	ῥεύσητον	ῥεύσωμεν	ῥεύσητε	ῥεύσωσῐ(ν)
	optative	ῥεύσαιμῐ	ῥεύσειᾰς, ῥεύσαις	ῥεύσειε(ν), ῥεύσαι	ῥευσεῖτον	ῥευσείτην	ῥευσεῖμεν	ῥευσεῖτε	ῥευσεῖεν
	imperative		ῥεῦσον	ῥευσᾰ́τω	ῥεύσᾰτον	ῥευσᾰ́των		ῥεύσᾰτε	ῥευσᾰ́ντων
middle	indicative	ἐρρευσᾰ́μην	ἐρρεύσω	ἐρρεύσᾰτο	ἐρρεύσᾰσθον	ἐρρευσᾰ́σθην	ἐρρευσᾰ́μεθᾰ	ἐρρεύσᾰσθε	ἐρρεύσᾰντο
	subjunctive	ῥεύσωμαι	ῥεύσηαι	ῥεύσηται	ῥεύσησθον	ῥεύσησθον	ῥευσώμεθᾰ	ῥεύσησθε	ῥεύσωνται
	optative	ῥευσαίμην	ῥεύσαιο	ῥεύσαιτο	ῥεύσαισθον	ῥευσαίσθην	ῥευσαίμεθᾰ	ῥεύσαισθε	ῥεύσαιντο
	imperative		ῥεῦσαι	ῥευσᾰ́σθω	ῥεύσᾰσθον	ῥευσᾰ́σθων		ῥεύσᾰσθε	ῥευσᾰ́σθων
		active			middle
infinitive		ῥεῦσαι			ῥεύσᾰσθαι
participle	m	ῥεύσᾱς			ῥευσᾰ́μενος
	f	ῥεύσᾱσᾰ			ῥευσᾰμένη
	n	ῥεῦσᾰν			ῥευσᾰ́μενον
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Aorist: ἐρρῠ́ην (Attic - Passive with active sense)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
passive	indicative	ἐρρῠ́ην	ἐρρῠ́ης	ἐρρῠ́η	ἐρρῠ́ητον	ἐρρῠήτην	ἐρρῠ́ημεν	ἐρρῠ́ητε	ἐρρῠ́ησᾰν
	subjunctive	ῥῠῶ	ῥῠῇς	ῥῠῇ	ῥῠῆτον	ῥῠῆτον	ῥῠῶμεν	ῥῠῆτε	ῥῠῶσῐ(ν)
	optative	ῥῠείην	ῥῠείης	ῥῠείη	ῥῠεῖτον, ῥῠείητον	ῥῠείτην, ῥῠειήτην	ῥῠεῖμεν, ῥῠείημεν	ῥῠεῖτε, ῥῠείητε	ῥῠεῖεν, ῥῠείησᾰν
	imperative		ῥῠ́ηθῐ, ῥῦθῐ	ῥῠήτω, ῥῡ́τω	ῥῠ́ητον	ῥῠήτων		ῥῠ́ητε, ῥῦτε	ῥῠέντων, ῥῡ́ντων
							passive
infinitive							ῥῠῆναι
participle	m						ῥῠείς
	f						ῥῠεῖσᾰ
	n						ῥῠέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Perfect: ἐρρύηκᾰ

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐρρύηκᾰ	ἐρρύηκᾰς	ἐρρύηκε(ν)	ἐρρυήκᾰτον	ἐρρυήκᾰτον	ἐρρυήκᾰμεν	ἐρρυήκᾰτε	ἐρρυήκᾱσῐ(ν)
	subjunctive	ἐρρυήκω	ἐρρυήκῃς	ἐρρυήκῃ	ἐρρυήκητον	ἐρρυήκητον	ἐρρυήκωμεν	ἐρρυήκητε	ἐρρυήκωσῐ(ν)
	optative	ἐρρυήκοιμῐ, ἐρρυηκοίην	ἐρρυήκοις, ἐρρυηκοίης	ἐρρυήκοι, ἐρρυηκοίη	ἐρρυήκοιτον	ἐρρυηκοίτην	ἐρρυήκοιμεν	ἐρρυήκοιτε	ἐρρυήκοιεν
	imperative		ἐρρύηκε	ἐρρυηκέτω	ἐρρυήκετον	ἐρρυηκέτων		ἐρρυήκετε	ἐρρυηκόντων
		active
infinitive		ἐρρυηκέναι
participle	m	ἐρρυηκώς
	f	ἐρρυηκυῖᾰ
	n	ἐρρυηκός
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Perfect: ἔρρυκᾰ (Koine)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔρρυκᾰ	ἔρρυκᾰς	ἔρρυκε(ν)	ἐρρύκᾰτον	ἐρρύκᾰτον	ἐρρύκᾰμεν	ἐρρύκᾰτε	ἐρρύκᾱσῐ(ν)
	subjunctive	ἐρρύκω	ἐρρύκῃς	ἐρρύκῃ	ἐρρύκητον	ἐρρύκητον	ἐρρύκωμεν	ἐρρύκητε	ἐρρύκωσῐ(ν)
	optative	ἐρρύκοιμῐ, ἐρρυκοίην	ἐρρύκοις, ἐρρυκοίης	ἐρρύκοι, ἐρρυκοίη	ἐρρύκοιτον	ἐρρυκοίτην	ἐρρύκοιμεν	ἐρρύκοιτε	ἐρρύκοιεν
	imperative		ἔρρυκε	ἐρρυκέτω	ἐρρύκετον	ἐρρυκέτων		ἐρρύκετε	ἐρρυκόντων
		active
infinitive		ἐρρυκέναι
participle	m	ἐρρυκώς
	f	ἐρρυκυῖᾰ
	n	ἐρρυκός
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

ἀγάρροος (agárrhoos)
ἀγχίρροος (ankhírrhoos)
ἀείροος (aeíroos)
αἱμόρροος (haimórrhoos)
ἀκᾰλάρροος (akalárrhoos)
ἀνᾰρρέω (anarrhéō)
ἀντῐρρέω (antirrhéō)
ἀπορρέω (aporrhéō)
ἀψόρροος (apsórrhoos)
βᾰθύρροος (bathúrrhoos)
δακρύρροος (dakrúrrhoos)
δῐᾰρρέω (diarrhéō)
δύσροος (dúsroos)
εἴσροος (eísroos)
ἐκρέω (ekréō)
ἑλῐκορροος (helikorrhoos)
ἐπῐρρέω (epirrhéō)
ἑπτάρροος (heptárrhoos)
εὔροος (eúroos)
ἐϋρρεής (eürrheḗs)
ἰχθῠόρροος (ikhthuórrhoos)
καλλίρροος (kallírrhoos)
κᾰτᾰρρέω (katarrhéō)
μᾰλίρροος (malírrhoos)
μελίρροος (melírrhoos)
μετᾰρρέω (metarrhéō)
μυξόρροος (muxórrhoos)
πᾰρᾰρρέω (pararrhéō)
περιρρέω (perirrhéō)
πλᾰτύρροος (platúrrhoos)
πνευμᾰτόρροος (pneumatórrhoos)
πολύρροος (polúrrhoos)
ῥευστᾰλέος (rheustaléos)
ῥῠηφενής (rhuēphenḗs)
συρρέω (surrhéō)
τᾰχύρροος (takhúrrhoos)
ὑδρόρροος (hudrórrhoos)
ὑπερρρέω (huperrhrhéō)
ὑπορρέω (huporrhéō)
χειμάρροος (kheimárrhoos)
ὠκύροος (ōkúroos)

Related terms

Ῥέᾱ (Rhéā)
ῥεῖθρον (rheîthron)
ῥειτά (rheitá)
ῥέον (rhéon)
ῥέος (rhéos)
ῥεῦμᾰ (rheûma)
ῥεῦσῐς (rheûsis)
ῥευστῐκός (rheustikós)
ῥευστός (rheustós)
ῥοάς (rhoás)
ῥοή (rhoḗ)
ῥοίᾱ (rhoíā)
ῥοϊκός (rhoïkós)
ῥόος (rhóos)
ῥοώδης (rhoṓdēs)
ῥύαξ (rhúax)
ῥῠάς (rhuás)
ῥύδην (rhúdēn)
ῥύημᾰ (rhúēma)
ῥυθμός (rhuthmós)
ῥῠΐσκομαι (rhuḯskomai)
ῥύμᾰ (rhúma)
ῥύσῐς (rhúsis)
ῥῠτός (rhutós)
ῥῠώδης (rhuṓdēs)

Descendants

Greek: ρέω (réo)

References

^ Beekes, Robert S. P. (2010) “ῥέω”, in Etymological Dictionary of Greek (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 10), with the assistance of Lucien van Beek, Leiden, Boston: Brill, →ISBN, pages 1281-2