เบิก

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Eastern Lawa

[edit]

Pronunciation

[edit]

Noun

[edit]

เบิก (boek)

  1. mortar (vessel).

Thai

[edit]

Alternative forms

[edit]
Alternative forms

Etymology

[edit]

From Angkorian Old Khmer បេក៑ (pek, to open, to loose, to release; to hand out, to issue, to give; to allocate, to distribute; to divide, to separate; etc). Cognate with Modern Khmer បើក (baək), Northern Khmer เบฺิก, Lao ເບີກ (bœ̄k).

Pronunciation

[edit]
Orthographic/Phonemicเบิก
e ɓ i k
RomanizationPaiboonbə̀ək
Royal Instituteboek
(standard) IPA(key)/bɤːk̚˨˩/(R)

Verb

[edit]

เบิก (bə̀ək) (abstract noun การเบิก)

  1. (archaic) to bring or lead (forth, forwards, towards, through, etc).[1][2]
  2. (elegant) to open; to lift up; to uncover; to unveil.
  3. (now rare) to widen; to enlarge; to extend; to expand.
  4. to introduce; to present; to bring forwards; to put forwards.
  5. to summon (to appear before an authority or in court).
  6. to apply for withdrawal, provision, or distribution (of money, materials, etc).

Derived terms

[edit]

References

[edit]
  1. ^ ราชบัณฑิตยสถาน (2013) พจนานุกรมศัพท์วรรณคดีไทย สมัยสุโขทัย ศิลาจารึกพ่อขุนรามคำแหงมหาราช หลักที่ ๑ (in Thai), 3rd edition, Bangkok: ราชบัณฑิตยสถาน, →ISBN, page 47:เบก ก. เปิดทาง ในความว่า "กูขี่ช้างเบกพล" (๑/๗). (เทียบภาษาเขมรโบราณ เปก แปลว่า เปิด, ภาษาเขมร เบิก แปลว่า เบิก, เปิด). เบกพล ก. แหวกไพร่พลออกไป ในความว่า "กูขี่ช้างเบกพล" (๑/๗).
  2. ^ คณะกรรมการผู้ทรงคุณวุฒิชำระและจัดพิมพ์เผยแพร่หนังสือประชุมพงศาวดาร ฉบับกาญจนาภิเษก เล่ม ๓ (1999) ประชุมพงศาวดาร ฉบับกาญจนาภิเษก เล่ม ๓ (in Thai), Bangkok: กองวรรณกรรมและประวัติศาสตร์, กรมศิลปากร, →ISBN, page 29:
    เบกพล พาพลบุกเข้าไป, ขับพลฝ่าเข้าไป เบก เป็นภาษาเขมรโบราณ แปลว่า เปิด, ขับ, ไล่ต้อน, เคลื่อน ปัจจุบันใช้ว่า เบิก คำนี้พระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวทรงอ่านได้ว่า บุกพล ศาสตราจารย์ยอร์จ เซเดส์ อ่านว่า เนกพล อธิบายว่า เป็นคำย่อมาจาก อเนกพล คือ มีกำลังมาก ศาสตราจารย์ฉ่ำ ทองคำวรรณ ได้อ่านแก้ไขให้ถูกต้องว่า เบกพล