Jump to content

เถ้าแก่

From Wiktionary, the free dictionary

Thai

[edit]

Alternative forms

[edit]

Pronunciation

[edit]
Orthographicเถ้าแก่
e tʰ ˆ ā æ k ˋ
Phonemic
เท่า-แก่
e d ˋ ā – æ k ˋ
RomanizationPaiboontâo-gɛ̀ɛ
Royal Institutethao-kae
(standard) IPA(key)/tʰaw˥˩.kɛː˨˩/(R)

Etymology 1

[edit]

Compound of เถ้า (tâo, old; aged) +‎ แก่ (gɛ̀ɛ, idem)

Noun

[edit]

เถ้าแก่ (tâo-gɛ̀ɛ) (classifier คน)

  1. (archaic) senior; elder; older relative
  2. (archaic) woman of advanced age appointed to take care of female members of the royal harem[1]

Etymology 2

[edit]

Borrowed from Teochew 頭家 / 头家 (tao5 gê1).[2] Cognate with Khmer ថៅកែ (thaw kae), Lao ເຖົ້າແກ່ (thao kǣ).

Noun

[edit]

เถ้าแก่ (tâo-gɛ̀ɛ) (classifier คน)

  1. (chiefly used amongst Chinese people) person presiding over a betrothal ceremony
  2. (used amongst Chinese people) landlord, proprietor; business owner; boss, master; wealthy person; also used as a title for or term of address to such person, and used by such person as a self-reference
[edit]

References

[edit]
  1. ^ ราชบัณฑิตยสภา (2020) พจนานุกรมโบราณศัพท์ ฉบับราชบัณฑิตยสภา (in Thai), กรุงเทพฯ: สำนักงานราชบัณฑิตยสภา, →ISBN, page 137:เถ้าแก่ น. สตรีสูงอายุที่พระมหากษัตริย์โปรดให้ตั้งไว้ในตำแหน่งข้าราชการ มีหน้าที่ดูแลสตรีฝ่ายในในพระราชสำนัก เช่น เถ้าแก่เชาแม่แซ่มา เสนีเสนา ก็มาในลำสำเภา (พระไชยสุริยา), เถ้าแก่ชแม่หมู่ กำนัลผู้ใดใดทำ ควรโทษพิโรธคำ อย่าเคียดขึ้งให้เครงโครม (กฤษณาสอนน้อง)
  2. ^ Joanna Rose McFarland (2021) “Chapter 3: Language Contact and Lexical Changes in Khmer and Teochew in Cambodia and Beyond”, in Chia, Caroline, Hoogervorst, Tom, editors, Sinophone Southeast Asia: Sinitic Voices across the Southern Seas (Chinese Overseas: History, Literature, and Society; 20 [Open Access])‎[1], Brill, →ISBN, page 104