ง้าว
Jump to navigation
Jump to search
Thai
[edit]Etymology
[edit]Compare Lao ງ້າວ (ngāo), Khmer ង៉ាវ (ngaaw).
Pronunciation
[edit]Orthographic/Phonemic | ง้าว ŋ ˆ ā w | |
Romanization | Paiboon | ngáao |
Royal Institute | ngao | |
(standard) IPA(key) | /ŋaːw˦˥/(R) |
Noun
[edit]ง้าว • (ngáao) (classifier เล่ม)
- guandao.
- เจ้าพระยาพระคลัง (หน), สามก๊ก, ตอน ๑:
- เล่าปี่จึงขอบคุณพ่อค้าม้าทั้งสองคน แล้วหานายช่างมาตีเป็นกระบี่สองเล่มสำหรับถือ ซึ่งกวนอูจะถือนั้นให้นายช่างตีเป็นง้าวเล่มหนึ่งยาวสิบเอ็ดศอกหนักแปดสิบสองชั่ง เตียวหุยถือนั้นให้ตีเป็นทวนเล่มหนึ่งยาวสิบศอกหนักแปดสิบห้าชั่ง
- lâo-bpìi jʉng kɔ̀ɔp-kun pɔ̂ɔ-káa máa táng sɔ̌ɔng kon · lɛ́ɛo hǎa naai châang maa dtii bpen grà-bìi sɔ̌ɔng lêm sǎm-ràp tʉ̌ʉ · sʉ̂ng guuan-uu jà tʉ̌ʉ nán hâi naai châang dtii bpen ngáao lêm nʉ̀ng yaao sìp-èt sɔ̀ɔk nàk bpɛ̀ɛt-sìp sɔ̌ɔng châng · dtiao-hǔi tʉ̌ʉ nán hâi dtii bpen tuuan lêm nʉ̀ng yaao sìp sɔ̀ɔk nàk bpɛ̀ɛt-sìp hâa châng
- Liu Bei then expressed his gratitude to the two horse merchants and summoned blacksmiths to forge a pair of swords for him to carry. For Guan Yu to hold, the blacksmiths fashioned a long-handled, curve blade which stood eleven cubits and weighed eighty-two catties; and for Zhang Fei to hold, they created a lance which had the length of ten cubits and the weight of eighty-five catties.
- กวนอูเห็นจึงขับม้าผ่านหน้าม้าเตียวหุยออกจะมารบ เทียอ้วนจี้เห็นรูปกวนอูก็ตกใจเสียที กวนอูเอาง้าวฟันถูกเทียอ้วนจี้ตัวขาดเป็นสองท่อน
- guuan-uu hěn jʉng kàp máa pàan nâa máa dtiao-hǔi ɔ̀ɔk jà maa róp · tiia-ûuan-jîi hěn rûup guuan-uu gɔ̂ dtòk-jai sǐia-tii · guuan-uu ao ngáao fan tùuk tiia-ûuan-jîi dtuua kàat bpen sɔ̌ɔng tɔ̂n
- Having seen that, Guan Yu rode his horse out before Zhang Fei's horse to engage in the fight. At the sight of Guan Yu, fear seized upon Cheng Yuanzhi who was thus deprived of the upper hand, as Guan Yu struck him with the blade, cutting his body in halves.
- เล่าปี่จึงขอบคุณพ่อค้าม้าทั้งสองคน แล้วหานายช่างมาตีเป็นกระบี่สองเล่มสำหรับถือ ซึ่งกวนอูจะถือนั้นให้นายช่างตีเป็นง้าวเล่มหนึ่งยาวสิบเอ็ดศอกหนักแปดสิบสองชั่ง เตียวหุยถือนั้นให้ตีเป็นทวนเล่มหนึ่งยาวสิบศอกหนักแปดสิบห้าชั่ง
- เจ้าพระยาพระคลัง (หน), สามก๊ก, ตอน ๑: