वेद

See also: वद्, वेदि, वादा, वेदी, विद्, वाद, and -वादी

Hindi

Etymology

Borrowed from Sanskrit वेद (veda).

Pronunciation

• (Delhi) IPA^(key): /ʋeːd̪/

Proper noun

वेद • (ved) m

1. (Hinduism) the Veda (the holy works of Hinduism)

Declension

Declension of वेद (masc cons-stem)

	singular	plural
direct	वेद ved	वेद ved
oblique	वेद ved	वेदों vedõ
vocative	वेद ved	वेदो vedo

Pali

Alternative forms

Alternative scripts

• veda (Latin script)
• 𑀯𑁂𑀤 (Brahmi script)
• ৰেদ (Bengali script)
• වෙද (Sinhalese script)
• ဝေဒ or ဝေၻ (Burmese script)
• เวท or เวทะ (Thai script)
• ᩅᩮᨴ (Tai Tham script)
• ເວທ or ເວທະ (Lao script)
• វេទ (Khmer script)
• 𑅇𑄬𑄘 (Chakma script)

Noun

वेद m

1. Devanagari script form of veda (“knowledge”)

Declension

Declension table of "वेद" (masculine)

Case \ Number	Singular	Plural
Nominative (first)	वेदो (vedo)	वेदा (vedā)
Accusative (second)	वेदं (vedaṃ)	वेदे (vede)
Instrumental (third)	वेदेन (vedena)	वेदेहि (vedehi) or वेदेभि (vedebhi)
Dative (fourth)	वेदस्स (vedassa) or वेदाय (vedāya) or वेदत्थं (vedatthaṃ)	वेदानं (vedānaṃ)
Ablative (fifth)	वेदस्मा (vedasmā) or वेदम्हा (vedamhā) or वेदा (vedā)	वेदेहि (vedehi) or वेदेभि (vedebhi)
Genitive (sixth)	वेदस्स (vedassa)	वेदानं (vedānaṃ)
Locative (seventh)	वेदस्मिं (vedasmiṃ) or वेदम्हि (vedamhi) or वेदे (vede)	वेदेसु (vedesu)
Vocative (calling)	वेद (veda)	वेदा (vedā)

Sanskrit

Alternative forms

Alternative scripts

• ৱেদ (Assamese script)
• ᬯᬾᬤ (Balinese script)
• বেদ (Bengali script)
• 𑰪𑰸𑰟 (Bhaiksuki script)
• 𑀯𑁂𑀤 (Brahmi script)
• ဝေဒ (Burmese script)
• વેદ (Gujarati script)
• ਵੇਦ (Gurmukhi script)
• 𑌵𑍇𑌦 (Grantha script)
• ꦮꦺꦢ (Javanese script)
• 𑂫𑂵𑂠 (Kaithi script)
• ವೇದ (Kannada script)
• វេទ (Khmer script)
• ເວທ (Lao script)
• വേദ (Malayalam script)
• ᠸᡝᡩᠠ (Manchu script)
• 𑘪𑘹𑘟 (Modi script)
• ᠸᠧᢑᠠ᠋ (Mongolian script)
• 𑧊𑧚𑦿 (Nandinagari script)
• 𑐰𑐾𑐡 (Newa script)
• ଵେଦ (Odia script)
• ꢮꢾꢣ (Saurashtra script)
• 𑆮𑆼𑆢 (Sharada script)
• 𑖪𑖸𑖟 (Siddham script)
• වෙද (Sinhalese script)
• 𑩾𑩔𑩭 (Soyombo script)
• 𑚦𑚲𑚛 (Takri script)
• வேத³ (Tamil script)
• వేద (Telugu script)
• เวท (Thai script)
• ཝེ་ད (Tibetan script)
• 𑒫𑒹𑒠 (Tirhuta script)
• 𑨭𑨄𑨛 (Zanabazar Square script)

Pronunciation

• (Vedic) IPA^(key): /ʋɐj.dɐ́/

• (Vedic) IPA^(key): /ʋɐ́j.dɐ/
• (Classical Sanskrit) IPA^(key): /ʋeː.d̪ɐ/

Etymology 1

From the root विद् (vid), lemma वेत्ति (vetti, “to know, understand”), itself from Proto-Indo-European *weyd-.

Noun

वेद • (véda) stem, m

1. knowledge, true or sacred knowledge or lore, knowledge of ritual
   • c. 1500 BCE – 1000 BCE, Ṛgveda 8.19.5:

     यः स॒मिधा॒ य आहु॑ती॒ यो वेदे॑न द॒दाश॒ मर्तो॑ अ॒ग्नये॑।
     यो नम॑सा स्वध्व॒रः॥

     yáḥ samídhā yá ā́hutī yó védena dadā́śa márto agnáye.
     yó námasā svadhvaráḥ.

     The mortal who hath ministered to Agni with oblation, fuel, ritual lore,
     And reverence, skilled in sacrifice.

2. Veda
3. name of the number "four"
4. feeling, perception
5. = वृत्त (vṛtta) (v.l. वित्त (vitta))

Declension

Masculine a-stem declension of वेद

	singular	dual	plural
nominative	वेदः (védaḥ)	वेदौ (védau) वेदा¹ (védā¹)	वेदाः (védāḥ) वेदासः¹ (védāsaḥ¹)
accusative	वेदम् (védam)	वेदौ (védau) वेदा¹ (védā¹)	वेदान् (védān)
instrumental	वेदेन (védena)	वेदाभ्याम् (védābhyām)	वेदैः (védaiḥ) वेदेभिः¹ (védebhiḥ¹)
dative	वेदाय (védāya)	वेदाभ्याम् (védābhyām)	वेदेभ्यः (védebhyaḥ)
ablative	वेदात् (védāt)	वेदाभ्याम् (védābhyām)	वेदेभ्यः (védebhyaḥ)
genitive	वेदस्य (védasya)	वेदयोः (védayoḥ)	वेदानाम् (védānām)
locative	वेदे (véde)	वेदयोः (védayoḥ)	वेदेषु (védeṣu)
vocative	वेद (véda)	वेदौ (védau) वेदा¹ (védā¹)	वेदाः (védāḥ) वेदासः¹ (védāsaḥ¹)

• ¹Vedic

Derived terms

• आयुर्वेद (āyurveda)
• वैद्य (vaidya)
• ऋग्वेद (ṛgveda)
• यजुर्वेद (yajurveda)
• सामवेद (sāmaveda)
• अथर्ववेद (atharvaveda)
• त्रिवेदिन् (trivedin)

Descendants

• Pali: veda
  • → Burmese: ဗေဒ (beda.)
• → Dutch: Veda
• → English: Veda
• → Hindi: वेद (ved) (learned)
• → Indonesian: Weda (learned)
• → Khmer: វេទ (veit)
• → Lao: ເວດ (wēt)
• → Malay: Weda (learned)
• → Punjabi:

  Gurmukhi script: ਵੇਦ (ved)

  Shahmukhi script: وید (ved)

• → Portuguese: Veda
• → Russian: ве́да (véda), Ве́ды (Védy)
• → Tamil: வேதம் (vētam)
• → Telugu: వేదము (vēdamu)
• → Thai: เวท (wêet)
• → Ukrainian: ве́да (véda)

Etymology 2

From the root विद् (vid, “to find”).

Noun

वेद • (veda) stem, m

1. finding, obtaining, acquisition

   सुवेद (su-veda) — easy to be found or obtained

Declension

Masculine a-stem declension of वेद

	singular	dual	plural
nominative	वेदः (vedaḥ)	वेदौ (vedau) वेदा¹ (vedā¹)	वेदाः (vedāḥ) वेदासः¹ (vedāsaḥ¹)
accusative	वेदम् (vedam)	वेदौ (vedau) वेदा¹ (vedā¹)	वेदान् (vedān)
instrumental	वेदेन (vedena)	वेदाभ्याम् (vedābhyām)	वेदैः (vedaiḥ) वेदेभिः¹ (vedebhiḥ¹)
dative	वेदाय (vedāya)	वेदाभ्याम् (vedābhyām)	वेदेभ्यः (vedebhyaḥ)
ablative	वेदात् (vedāt)	वेदाभ्याम् (vedābhyām)	वेदेभ्यः (vedebhyaḥ)
genitive	वेदस्य (vedasya)	वेदयोः (vedayoḥ)	वेदानाम् (vedānām)
locative	वेदे (vede)	वेदयोः (vedayoḥ)	वेदेषु (vedeṣu)
vocative	वेद (veda)	वेदौ (vedau) वेदा¹ (vedā¹)	वेदाः (vedāḥ) वेदासः¹ (vedāsaḥ¹)

• ¹Vedic

Etymology 3

From Proto-Indo-European *wóyd-e ~ *wid-ḗr, perfect verb from the root *weyd- (“to see”).

Verb

वेद • (véda) third-singular indicative (type P, perfect, root विद्)

1. perfect of विद् (vid): to know

Usage notes

This perfect verb has the meaning of a present.

Conjugation

Perfect: वेद (véda), विदे (vidé)
	Active			Mediopassive
	Singular	Dual	Plural	Singular	Dual	Plural
Indicative
Third	वेद véda	विदतुः vidátuḥ	विदुः vidúḥ	विदे vidé	विदाते vidā́te	विदिरे / विद्रे¹ vidiré / vidré¹
Second	वेत्थ véttha	विदथुः vidáthuḥ	विद vidá	वित्से vitsé	विदाथे vidā́the	विद्ध्वे viddhvé
First	वेद véda	विद्व vidvá	विद्म vidmá	विदे vidé	विद्वहे vidváhe	विद्महे vidmáhe
Participles
	विद्वांस् vidvā́ṃs			विदान vidāná
Notes	¹Vedic

Etymology 4

Perhaps connected with √वे (√ve, “to weave or bind together”).

Noun

वेद • (vedá) stem, m

1. a tuft or bunch of strong grass (कुश (kuśa) or मुञ्ज (muñja)) made into a broom (and used for sweeping, making up the sacrificial fire etc., in rites)

Declension

Masculine a-stem declension of वेद

	singular	dual	plural
nominative	वेदः (vedáḥ)	वेदौ (vedaú) वेदा¹ (vedā́¹)	वेदाः (vedā́ḥ) वेदासः¹ (vedā́saḥ¹)
accusative	वेदम् (vedám)	वेदौ (vedaú) वेदा¹ (vedā́¹)	वेदान् (vedā́n)
instrumental	वेदेन (vedéna)	वेदाभ्याम् (vedā́bhyām)	वेदैः (vedaíḥ) वेदेभिः¹ (vedébhiḥ¹)
dative	वेदाय (vedā́ya)	वेदाभ्याम् (vedā́bhyām)	वेदेभ्यः (vedébhyaḥ)
ablative	वेदात् (vedā́t)	वेदाभ्याम् (vedā́bhyām)	वेदेभ्यः (vedébhyaḥ)
genitive	वेदस्य (vedásya)	वेदयोः (vedáyoḥ)	वेदानाम् (vedā́nām)
locative	वेदे (vedé)	वेदयोः (vedáyoḥ)	वेदेषु (vedéṣu)
vocative	वेद (véda)	वेदौ (védau) वेदा¹ (védā¹)	वेदाः (védāḥ) वेदासः¹ (védāsaḥ¹)

• ¹Vedic

Etymology 5

Proper noun

वेद • (veda) stem, m

1. Name of a pupil of आयोद (āyoda).

References

• Monier Williams (1899) “वेद”, in A Sanskrit–English Dictionary, […], new edition, Oxford: At the Clarendon Press, →OCLC, page 1015.