Jump to content

बालक

From Wiktionary, the free dictionary

Hindi

[edit]

Etymology

[edit]

From Sanskrit बालक (bālaka).

Pronunciation

[edit]
  • (Delhi) IPA(key): /bɑː.lək/, [bäː.lɐk]

Noun

[edit]

बालक (bālakm (Urdu spelling بالک)

  1. child, boy, lad
  2. infant, youngling

Declension

[edit]

Synonyms

[edit]

Pali

[edit]

Alternative forms

[edit]

Noun

[edit]

बालक m

  1. Devanagari script form of bālaka

Declension

[edit]

Sanskrit

[edit]

Alternative forms

[edit]

Etymology

[edit]

From बाल (bāla) +‎ -क (-ka, diminutive suffix).

Noun

[edit]

बालक (bālaka) stemm

  1. child, boy, youth
  2. (law) minor
  3. the young of an animal
  4. a young elephant aged five years old
  5. fool, simpleton
  6. a kind of fish

Declension

[edit]
Masculine a-stem declension of बालक (bālaka)
Singular Dual Plural
Nominative बालकः
bālakaḥ
बालकौ / बालका¹
bālakau / bālakā¹
बालकाः / बालकासः¹
bālakāḥ / bālakāsaḥ¹
Vocative बालक
bālaka
बालकौ / बालका¹
bālakau / bālakā¹
बालकाः / बालकासः¹
bālakāḥ / bālakāsaḥ¹
Accusative बालकम्
bālakam
बालकौ / बालका¹
bālakau / bālakā¹
बालकान्
bālakān
Instrumental बालकेन
bālakena
बालकाभ्याम्
bālakābhyām
बालकैः / बालकेभिः¹
bālakaiḥ / bālakebhiḥ¹
Dative बालकाय
bālakāya
बालकाभ्याम्
bālakābhyām
बालकेभ्यः
bālakebhyaḥ
Ablative बालकात्
bālakāt
बालकाभ्याम्
bālakābhyām
बालकेभ्यः
bālakebhyaḥ
Genitive बालकस्य
bālakasya
बालकयोः
bālakayoḥ
बालकानाम्
bālakānām
Locative बालके
bālake
बालकयोः
bālakayoḥ
बालकेषु
bālakeṣu
Notes
  • ¹Vedic

Descendants

[edit]

References

[edit]