From Wiktionary, the free dictionary
From Middle Persian [Term?] (/âšnūdan/, “to hear, understand”),[1] from Proto-Iranian *ā- + *xšnaw- (“to hear; to sharpen the ears”). The prefix is from Proto-Indo-European *h₂éd (“at”), while the root is from Proto-Indo-Iranian *kšnaw-, from Proto-Indo-European *ksnew- (“to scrape, sharpen”).[2] Compare Central Kurdish ژنفتن (žiniftin) (in Sanandaj), Zazaki eşnawitiş (“to hear”), Northern Luri ٸشنںفتن (ešnaften).
| Readings
|
| Classical reading?
|
šinīḏan, šunīḏan
|
| Dari reading?
|
šinīdan, šunīdan
|
| Iranian reading?
|
šenidan, šonidan
|
| Tajik reading?
|
šunidan
|
| Dari
|
شنیدن
|
| Iranian Persian
|
| Tajik
|
шунидан
|
شنیدن • (šenidan) (present stem شنو (šenow, šonow))
- to hear
دیدم و نشنیدمشان- didam o na-šenidam-ešan.
- I saw and didn't hear them.
- to listen
- Synonyms: گوش کردن (guš kardan), گوش دادن (guš dâdan), نیوشیدن (niyušidan)
- to smell
- Synonym: بوییدن (buyidan)
c. 1390, Shams-ud-Dīn Muḥammad Ḥāfiẓ, “Ghazal 322”, in دیوان حافظ [The Divān of Ḥāfiẓ][1]:ز کوی یار بیار ای نسیم صبح غباری
که بوی خون دل ریش از آن تراب شنیدم- zi kōy-i yār biyār ay nasīm-i subh-i ğubārī
ki bōy-i xūn-i dil-i rīš az ān turāb šunīdam - Come out from the beloved's alley, o dusty morning breeze!
For I have smelled the scent of a wounded heart's blood from that soil.
- In spoken Persian, شنیدن (šenidan) and شنفتن (šenoftan) can be used interchangeably.
Conjugation of شنیدن (literary Iranian Persian)
| infinitive
|
شنیدن (šenidán)
|
| stem
|
present
|
شنو (šenow, šonow)
|
| past
|
شنید (šenid)
|
| participle
|
present
|
شنونده (šenow, šonowandé)
|
| past
|
شنیده (šenidé)
|
|
|
|
|
singular
|
plural
|
|
|
1st person
|
2nd person
|
3rd person
|
1st person
|
2nd person
|
3rd person
|
| indicative
|
aorist
|
شنوم (šenow, šonowam)
|
شنوی (šenow, šonowi)
|
شنود (šenow, šonowad)
|
شنویم (šenow, šonowim)
|
شنوید (šenow, šonowid)
|
شنوند (šenow, šonowand)
|
| present (imperfect)
|
می‌شنوم (mí-šenow, šonowam)
|
می‌شنوی (mí-šenow, šonowi)
|
می‌شنود (mí-šenow, šonowad)
|
می‌شنویم (mí-šenow, šonowim)
|
می‌شنوید (mí-šenow, šonowid)
|
می‌شنوند (mí-šenow, šonowand)
|
| present progressive
|
دارم می‌شنوم (dấram mí-šenow, šonowam)
|
داری می‌شنوی (dấri mí-šenow, šonowi)
|
دارد می‌شنود (dấrad mí-šenow, šonowad)
|
داریم می‌شنویم (dấrim mí-šenow, šonowim)
|
دارید می‌شنوید (dấrid mí-šenow, šonowid)
|
دارند می‌شنوند (dấrand mí-šenow, šonowand)
|
| present perfect
|
شنیده‌ام (šenidé-am)
|
شنیده‌ای (šenidé-i)
|
شنیده است (šenidé ast)
|
شنیده‌ایم (šenidé-im)
|
شنیده‌اید (šenidé-id)
|
شنیده‌اند (šenidé-and)
|
| past
|
شنیدم (šenidam)
|
شنیدی (šenidi)
|
شنید (šenid)
|
شنیدیم (šenidim)
|
شنیدید (šenidid)
|
شنیدند (šenidand)
|
| past (imperfect)
|
می‌شنیدم (mí-šenidam)
|
می‌شنیدی (mí-šenidi)
|
می‌شنید (mí-šenid)
|
می‌شنیدیم (mí-šenidim)
|
می‌شنیدید (mí-šenidid)
|
می‌شنیدند (mí-šenidand)
|
| past progressive
|
داشتم می‌شنیدم (dấštam mí-šenidam)
|
داشتی می‌شنیدی (dấšti mí-šenidi)
|
داشت می‌شنید (dâšt mí-šenid)
|
داشتیم می‌شنیدیم (dấštim mí-šenidim)
|
داشتید می‌شنیدید (dấštid mí-šenidid)
|
داشتند می‌شنیدند (dấštand mí-šenidand)
|
| pluperfect
|
شنیده بودم (šenidé búdam)
|
شنیده بودی (šenidé búdi)
|
شنیده بود (šenidé bud)
|
شنیده بودیم (šenidé búdim)
|
شنیده بودید (šenidé búdid)
|
شنیده بودند (šenidé búdand)
|
| future
|
خواهم شنید (xâhám šenid)
|
خواهی شنید (xâhí šenid)
|
خواهد شنید (xâhád šenid)
|
خواهیم شنید (xâhím šenid)
|
خواهید شنید (xâhíd šenid)
|
خواهند شنید (xâhánd šenid)
|
| subjunctive
|
present
|
بشنوم (béšenow, šonowam)
|
بشنوی (béšenow, šonowi)
|
بشنود (béšenow, šonowad)
|
بشنویم (béšenow, šonowim)
|
بشنوید (béšenow, šonowid)
|
بشنوند (béšenow, šonowand)
|
| past
|
شنیده باشم (šenidé bấšam)
|
شنیده باشی (šenidé bấši)
|
شنیده باشد (šenidé bấšad)
|
شنیده باشیم (šenidé bấšim)
|
شنیده باشید (šenidé bấšid)
|
شنیده باشند (šenidé bấšand)
|
| imperative
|
|
بشنو (béšenow, šonow)
|
|
|
بشنوید (béšenow, šonowid)
|
|
Conjugation of شنیدن (colloquial Tehrani)
| infinitive
|
شنیدن (šenidán)
|
| stem
|
present
|
شن (šen, šon)
|
| past
|
شنید (šenid)
|
| participle
|
present
|
شننده (šen, šonandé)
|
| past
|
شنیده (šenidé)
|
|
|
|
|
singular
|
plural
|
|
|
1st person
|
2nd person
|
3rd person
|
1st person
|
2nd person
|
3rd person
|
| indicative
|
aorist
|
شنم (šen, šonam)
|
شنی (šen, šoni)
|
شنه (šen, šone)
|
شنیم (šen, šonim)
|
شنین (šen, šonin)
|
شنن (šen, šonan)
|
| present (imperfect)
|
می‌شنم (mí-šen, šonam)
|
می‌شنی (mí-šen, šoni)
|
می‌شنه (mí-šen, šone)
|
می‌شنیم (mí-šen, šonim)
|
می‌شنین (mí-šen, šonin)
|
می‌شنن (mí-šen, šonan)
|
| present progressive
|
دارم می‌شنم (dấram mí-šen, šonam)
|
داری می‌شنی (dấri mí-šen, šoni)
|
داره می‌شنه (dấre mí-šen, šone)
|
داریم می‌شنیم (dấrim mí-šen, šonim)
|
دارین می‌شنین (dấrin mí-šen, šonin)
|
دارن می‌شنن (dấran mí-šen, šonan)
|
| present perfect
|
شنیده‌ام (šenidám)
|
شنیده‌ای (šenidí)
|
شنیده (šenidé)
|
شنیده‌ایم (šenidím)
|
شنیده‌این (šenidín)
|
شنیده‌ان (šenidán)
|
| past
|
شنیدم (šenidam)
|
شنیدی (šenidi)
|
شنید (šenid)
|
شنیدیم (šenidim)
|
شنیدین (šenidin)
|
شنیدن (šenidan)
|
| past (imperfect)
|
می‌شنیدم (mí-šenidam)
|
می‌شنیدی (mí-šenidi)
|
می‌شنید (mí-šenid)
|
می‌شنیدیم (mí-šenidim)
|
می‌شنیدین (mí-šenidin)
|
می‌شنیدن (mí-šenidan)
|
| past progressive
|
داشتم می‌شنیدم (dấštam mí-šenidam)
|
داشتی می‌شنیدی (dấšti mí-šenidi)
|
داشت می‌شنید (dấšt mí-šenid)
|
داشتیم می‌شنیدیم (dấštim mí-šenidim)
|
داشتین می‌شنیدین (dấštin mí-šenidin)
|
داشتن می‌شنیدن (dấštan mí-šenidan)
|
| pluperfect
|
شنیده بودم (šenidé búdam)
|
شنیده بودی (šenidé búdi)
|
شنیده بود (šenidé bud)
|
شنیده بودیم (šenidé búdim)
|
شنیده بودین (šenidé búdin)
|
شنیده بودن (šenidé búdan)
|
| subjunctive
|
present
|
بشنم (béšen, šonam)
|
بشنی (béšen, šoni)
|
بشنه (béšen, šone)
|
بشنیم (béšen, šonim)
|
بشنین (béšen, šonin)
|
بشنن (béšen, šonan)
|
| past
|
شنیده باشم (šenidé bấšam)
|
شنیده باشی (šenidé bấši)
|
شنیده باشه (šenidé bấše)
|
شنیده باشیم (šenidé bấšim)
|
شنیده باشین (šenidé bấšin)
|
شنیده باشن (šenidé bấšan)
|
| imperative
|
|
بشن (béšen, šon)
|
|
|
بشنین (béšen, šonin)
|
|
- ^ MacKenzie, D. N. (1971) “āšnūdan(ašnaw-)”, in A concise Pahlavi dictionary, London, New York, Toronto: Oxford University Press, page 13
- ^ Cheung, Johnny (2007) Etymological Dictionary of the Iranian Verb (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 2), Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 456
