اورمك

Old Anatolian Turkish

Etymology 1

From Proto-Turkic *ȫr-.

Verb

اُورْمَكْ • (örmek)

1. (transitive) to weave
2. (transitive) to knit, to braid

Derived terms

• اورك (örk, “a sort of string tied to an animal's foot”)
• اوركه (öreke)
• اورمه (örme, “bent string”)
• اوروك (örük, “a sort of rope”)
• اُورُمْچَكْ (örümçek, “spider”)
• اُورْتْمَكْ (örtmek, “to cover, to conceal”)
• اُورْسَلَمَكْ (örselemek, ürselemek, “to pretend; to attempt to sit up”)
• اُویُوكْ (öyük, üyük, “hill”)

Descendants

• Azerbaijani: hörmək
• Gagauz: örmää
• Ottoman Turkish: اورمك (örmek)
  • Turkish: örmek

Further reading

• Nişanyan, Sevan (2002–) “örmek”, in Nişanyan Sözlük
• Kanar, Mehmet (2018) “örme”, in Eski Anadolu Türkçesi Sözlüğü [Old Anatolian Turkish Dictionary] (in Turkish), 2nd edition, Istanbul: Say Yayınları, page 542

Etymology 2

From اَوْ (ev, “house”). Compare Turkmen öýermek.

Verb

اَوَرْمَكْ • (ẹvermek)

1. (transitive) to give in marriage

Descendants

• Gagauz: evermää
• Ottoman Turkish: اورمك (evermek)
  • Turkish: evermek

Further reading

• Nişanyan, Sevan (2002–) “evermek”, in Nişanyan Sözlük

Etymology 3

From Proto-Turkic *üdre-.

Alternative forms

• اوره‌مك (üremek)

Verb

اُورَمَكْ • (üremek)

1. (intransitive) to multiply, to increase in number

Descendants

• Azerbaijani: ürəmək
• Ottoman Turkish: اوره‌مك (üremek)
  • Turkish: üremek

Further reading

• Nişanyan, Sevan (2002–) “üremek”, in Nişanyan Sözlük

Etymology 4

Inherited from Proto-Turkic *ǖr-.

Verb

اُورْمَكْ or اُورَمَكْ or اُوُرْمَكْ • (ürmek or ǖrmek or üremek or üvürmek)

1. (intransitive) to bark
2. (intransitive) to scream, to yell

   Synonym: چاغرمق (çaġırmaq)

3. (transitive) to blow

   Synonym: دم اورمق (dem urmaq)

4. (transitive) to inflate

Derived terms

• اورتلمك (üvürtlemek, “to prefer”)
• اورتلنمك (üvürtlenmek, “to be chosen”)
• اورلمك (ürilmek, “to be blown”)
• اورندو (üründü)
• اورپلشمك (ürpeleşmek, “to become fluctuating”)
• اولپرمك (ülpermek, “to get spooked”)

Descendants

• Azerbaijani: hürmək, üfürmək
• Gagauz: üürümää
• Ottoman Turkish: اورومك (ürümek), اوفورمك (üfürmek)
  • Turkish: ürümek, üfürmek

Further reading

• Kanar, Mehmet (2018) “ürmek”, in Eski Anadolu Türkçesi Sözlüğü [Old Anatolian Turkish Dictionary] (in Turkish), 2nd edition, Istanbul: Say Yayınları, page 698
• Nişanyan, Sevan (2002–) “ürümek”, in Nişanyan Sözlük
• XIII. Yüzyılından Beri Türkiye Türkçesiyle Yazılmış Kitaplarından Toplanan Tanıklarıyle Tarama Sözlüğü (Türk Dil Kurumu yayınları; 212)‎^[1] (in Turkish), volume VI, Ankara: Türk Dil Kurumu, 1972, page 4080

Etymology 5

Inherited from Proto-Turkic *üdür-

Alternative forms

• ارمك (ürmek)

Verb

اُوُرْمَكْ or اُورْمَكْ • (üvürmek or ürmek)

1. (transitive) to choose, to select

Derived terms

• اورندو (üründü)

Further reading

• Kanar, Mehmet (2018) “ürmek”, in Eski Anadolu Türkçesi Sözlüğü [Old Anatolian Turkish Dictionary] (in Turkish), 2nd edition, Istanbul: Say Yayınları, page 698
• “ürmek”, in XIII. Yüzyılından Beri Türkiye Türkçesiyle Yazılmış Kitaplarından Toplanan Tanıklarıyle Tarama Sözlüğü (Türk Dil Kurumu yayınları; 212)‎^[2] (in Turkish), Ankara: Türk Dil Kurumu, 1963–1977

Ottoman Turkish

Etymology 1

Inherited from Old Anatolian Turkish اَوَرْمَكْ (ẹvermek), from او (ev, “house”).

Verb

اورمك • (evermek)

1. (transitive) to give in marriage

Descendants

• Turkish: evermek

Etymology 2

Inherited from Old Anatolian Turkish اُورْمَكْ (örmek) , from Proto-Turkic *ör-.

Verb

اورمك • (örmek)

1. (transitive) to weave
2. (transitive) to knit, to braid

Descendants

• Turkish: örmek
• → Armenian: օ̈րմիշ / էօրմիշ (örmiš)