זײַן

See also: זיין

Yiddish

Pronunciation

• (YIVO, Northeastern) IPA^(key): /zaɪ̯n/
• (Poylish) IPA^(key): /zaːn/
• (Ukrainish) IPA^(key): /zan/

Etymology 1

From Old High German sīn, taken largely from Proto-Germanic *wesaną. Compare German sein, Dutch zijn.

Verb

זײַן • (zayn) (past participle געווען (geven))

1. to be

Conjugation

Conjugation of זײַן

infinitive	זײַן zayn
present participle	זײַענדיק zayendik
past participle	געווען geven
auxiliary	זײַן zayn
present	איך בין ikh bin	מיר [[זענען / זײַנען]] mir zenen / zaynen
	דו ביסט du bist	איר [[זענט / זײַט]] ir zent / zayt
	ער איז er iz	זיי [[זענען / זײַנען]] zey zenen / zaynen
imperative	זײַ (דו) zay (du)	זײַט (איר) zayt (ir)
Composed forms past איך בין געווען ikh bin geven מיר זענען געווען mir zenen geven דו ביסט געווען du bist geven איר זענט געווען ir zent geven ער איז געווען er iz geven זיי זענען געווען zey zenen geven pluperfect איך בין געווען געווען ikh bin geven geven מיר זענען געווען געווען mir zenen geven geven דו ביסט געווען געווען du bist geven geven איר זענט געווען געווען ir zent geven geven ער איז געווען געווען er iz geven geven זיי זענען געווען געווען zey zenen geven geven future איך וועל זײַן ikh vel zayn מיר וועלן זײַן mir veln zayn דו וועסט זײַן du vest zayn איר וועט זײַן ir vet zayn ער וועט זײַן er vet zayn זיי וועלן זײַן zey veln zayn future perfect איך וועל זײַן געווען ikh vel zayn geven מיר וועלן זײַן געווען mir veln zayn geven דו וועסט זײַן געווען du vest zayn geven איר וועט זײַן געווען ir vet zayn geven ער וועט זײַן געווען er vet zayn geven זיי וועלן זײַן געווען zey veln zayn geven

Noun

זײַן • (zayn) n

1. isness, existence, reality

Etymology 2

From Old High German sīn, from Proto-Germanic *sīnaz. Compare German sein, Dutch zijn.

Determiner

זײַן • (zayn)

1. his (3rd person singular masculine)
2. its (3rd person singular neuter)

Declension

Declension of זײַן

prepositive
case	masculine	neuter	feminine	plural
nominative	זײַן zayn			זײַנע zayne
accusative
dative
postpositive or nominalized
case	masculine	neuter	feminine	plural
nominative	זײַנער zayner	זײַנס zayns	זײַנע zayne	זײַנע zayne
accusative	זײַנעם zaynem
dative		זײַנעם zaynem	זײַנער zayner

See also

Yiddish possessive pronouns

person	1st	2nd	3rd m	3rd f	3rd n
singular	מײַן (mayn)	דײַן (dayn)	זײַן (zayn)	איר (ir)	זײַן (zayn)
plural	אונדזער (undzer)	אײַער (ayer)	זייער (zeyer)
interrogative	וועמענס (vemens)
See also the personal pronouns.