מײַן

See also: מיין

Yiddish

Etymology

From Middle High German mīn, from Old High German mīn, from Proto-West Germanic *mīn, from Proto-Germanic *mīnaz, from Proto-Indo-European *méynos.

Pronunciation

• (YIVO, Northeastern) IPA^(key): /maɪ̯n/
• (Poylish) IPA^(key): /maːn/

Determiner

מײַן • (mayn)

1. my

   ער איז מײַן ברודער.

   er iz mayn bruder.

   He is my brother.

   זי איז מײַן מאַמע.

   zi iz mayn mame.

   She is my mom.

   ער האָט געגעסן זײַן עפּל און מײַנעם אויך.

   er hot gegesn zayn epl un maynem oykh.

   He ate his apple and mine also.

Declension

Declension of מײַן

prepositive
case	masculine	neuter	feminine	plural
nominative	מײַן mayn			מײַנע mayne
accusative
dative
postpositive or nominalized
case	masculine	neuter	feminine	plural
nominative	מײַנער mayner	מײַנס mayns	מײַנע mayne	מײַנע mayne
accusative	מײַנעם maynem
dative		מײַנעם maynem	מײַנער mayner

See also

Yiddish possessive pronouns

	first person	second person	third person
			m	f	n
singular	מײַן (mayn)	דײַן (dayn)	זײַן (zayn)	איר (ir)	זײַן (zayn)
plural	אונדזער (undzer)	אײַער (ayer)	זייער (zeyer)
interrogative	וועמענס (vemens)

See also the personal pronouns.