Jump to content

յանցանեմ

From Wiktionary, the free dictionary

Old Armenian

[edit]

Alternative forms

[edit]

Etymology

[edit]

From յանց (yancʻ) +‎ -ան- (-an-).

Verb

[edit]

յանցանեմ (yancʻanem)  (aorist indicative յանցեայ)

  1. to commit a fault, an error or crime; to transgress, to trespass, to sin
    թեթեւս յանցանելtʻetʻews yancʻanelto commit slight faults
    յանցանել ըստ մահիճս իւրyancʻanel əst mahičs iwrto defile another's bed
  2. to fall in error, to fail, to do amiss, to stumble, to go astray
  3. to abuse, to offend, to give offence, to wrong, to injure

Conjugation

[edit]
active
infinitive յանցանել (yancʻanel) participle յանցուցեալ (yancʻucʻeal)
causative յանցուցանեմ (yancʻucʻanem) aorist stem յանցե- (yancʻe-)
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
indicative
present յանցանեմ (yancʻanem) յանցանես (yancʻanes) յանցանէ (yancʻanē) յանցանեմք (yancʻanemkʻ) յանցանէք (yancʻanēkʻ) յանցանեն (yancʻanen)
imperfect յանցանէի, յանցանեի* (yancʻanēi, yancʻanei*) յանցանէիր, յանցանեիր* (yancʻanēir, yancʻaneir*) յանցանէր (yancʻanēr) յանցանէաք, յանցանեաք* (yancʻanēakʻ, yancʻaneakʻ*) յանցանէիք, յանցանեիք* (yancʻanēikʻ, yancʻaneikʻ*) յանցանէին, յանցանեին* (yancʻanēin, yancʻanein*)
aorist
subjunctive
present յանցանիցեմ (yancʻanicʻem) յանցանիցես (yancʻanicʻes) յանցանիցէ (yancʻanicʻē) յանցանիցեմք (yancʻanicʻemkʻ) յանցանիցէք (yancʻanicʻēkʻ) յանցանիցեն (yancʻanicʻen)
aorist յանցցես (yancʻcʻes) յանցցէ (yancʻcʻē) յանցցուք (yancʻcʻukʻ) յանցջիք (yancʻǰikʻ) յանցցեն (yancʻcʻen)
imperatives
imperative
cohortative յանցջի՛ր (yancʻǰír) յանցջի՛ք (yancʻǰíkʻ)
prohibitive մի՛ յանցաներ (mí yancʻaner) մի՛ յանցանէք (mí yancʻanēkʻ)
  • rare
    the conjugation is irregular
mediopassive
infinitive յանցանել (yancʻanel) participle յարուցեալ (yarucʻeal)
causative յանցուցանեմ (yancʻucʻanem) aorist stem յանց- (yancʻ-)
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
indicative
present
imperfect
aorist յանցեայ (yancʻeay) յանցեար (yancʻear) յանցեաւ (yancʻeaw) յանցեաք (yancʻeakʻ) յանցեայք (yancʻeaykʻ) յանցեան (yancʻean)
subjunctive
present
aorist յանցեայց (yancʻeaycʻ)
imperatives
imperative յանցի՛ր (yancʻír) յանցերո՛ւք, յանցեա՛յք** (yancʻerúkʻ, yancʻeáykʻ**)
cohortative
prohibitive
    • rare
      the conjugation is irregular

Descendants

[edit]
  • Armenian: հանցանել (hancʻanel)

References

[edit]
  • Petrosean, Matatʻeay (1879) “յանցանեմ”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy
  • Abrahamyan, Ašot (1976) Grabari jeṙnark [A Handbook of Old Armenian]‎[1] (in Armenian), 4th edition, Yerevan: Luys
  • Godel, Robert (1975) An introduction to the study of classical Armenian, Wiesbaden: Dr. Ludwig Reichert Verlag, page 52