Jump to content

կար

From Wiktionary, the free dictionary
See also: կար- and -կար

Armenian

[edit]

Pronunciation

[edit]

Etymology 1

[edit]

Verb

[edit]

կար (kar)

  1. third-person singular imperfect indicative of կամ (kam)

Etymology 2

[edit]

From Old Armenian կար (kar).

Noun

[edit]

կար (kar)

  1. seam (where two pieces of fabric are sewn together)
  2. sewing
  3. (Sivas) a thick rope for fixing the load on a cart[1]
Declension
[edit]
i-type, inanimate (Eastern Armenian)
singular plural
nominative կար (kar) կարեր (karer)
dative կարի (kari) կարերի (kareri)
ablative կարից (karicʻ) կարերից (karericʻ)
instrumental կարով (karov) կարերով (karerov)
locative կարում (karum) կարերում (karerum)
definite forms
nominative կարը/կարն (karə/karn) կարերը/կարերն (karerə/karern)
dative կարին (karin) կարերին (karerin)
1st person possessive forms (my)
nominative կարս (kars) կարերս (karers)
dative կարիս (karis) կարերիս (kareris)
ablative կարիցս (karicʻs) կարերիցս (karericʻs)
instrumental կարովս (karovs) կարերովս (karerovs)
locative կարումս (karums) կարերումս (karerums)
2nd person possessive forms (your)
nominative կարդ (kard) կարերդ (karerd)
dative կարիդ (karid) կարերիդ (karerid)
ablative կարիցդ (karicʻd) կարերիցդ (karericʻd)
instrumental կարովդ (karovd) կարերովդ (karerovd)
locative կարումդ (karumd) կարերումդ (karerumd)

References

[edit]
  1. ^ Sargsyan, Artem et al., editors (2004), “կար”, in Hayocʻ lezvi barbaṙayin baṙaran [Dialectal Dictionary of the Armenian Language] (in Armenian), volume III, Yerevan: Hayastan, page 56b

Etymology 3

[edit]

Learned borrowing from Old Armenian կար (kar).

Noun

[edit]

կար (kar)

  1. (archaic) force, vigour; power
  2. (archaic) ability
Declension
[edit]
i-type, inanimate (Eastern Armenian)
singular plural
nominative կար (kar) կարեր (karer)
dative կարի (kari) կարերի (kareri)
ablative կարից (karicʻ) կարերից (karericʻ)
instrumental կարով (karov) կարերով (karerov)
locative կարում (karum) կարերում (karerum)
definite forms
nominative կարը/կարն (karə/karn) կարերը/կարերն (karerə/karern)
dative կարին (karin) կարերին (karerin)
1st person possessive forms (my)
nominative կարս (kars) կարերս (karers)
dative կարիս (karis) կարերիս (kareris)
ablative կարիցս (karicʻs) կարերիցս (karericʻs)
instrumental կարովս (karovs) կարերովս (karerovs)
locative կարումս (karums) կարերումս (karerums)
2nd person possessive forms (your)
nominative կարդ (kard) կարերդ (karerd)
dative կարիդ (karid) կարերիդ (karerid)
ablative կարիցդ (karicʻd) կարերիցդ (karericʻd)
instrumental կարովդ (karovd) կարերովդ (karerovd)
locative կարումդ (karumd) կարերումդ (karerumd)

Old Armenian

[edit]

Etymology 1

[edit]

Deverbal from կարեմ (karem)

Noun

[edit]

կար (kar)

  1. cord, rope, string
    • 5th century, Bible, Book of Judges 15.13:
      Եւ կապեցին զնա երիւք կարովք նորովք, եւ հանին զնա ի վիմէն:
      Ew kapecʻin zna eriwkʻ karovkʻ norovkʻ, ew hanin zna i vimēn:
      And they bound him with three new cords, and brought him up from the rock.
  2. (anatomy) joint
  3. (post-Classical) the act of sewing, needlework; something sewn; seam
    կարս հարկանելkars harkanelto sew, to seam
Declension
[edit]
Descendants
[edit]
  • Armenian: կար (kar)

Further reading

[edit]
  • Awetikʻean, G., Siwrmēlean, X., Awgerean, M. (1836–1837) “կար”, in Nor baṙgirkʻ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy
  • Thorsø, Rasmus (2023) Prehistoric loanwords in Armenian: Hurro-Urartian, Kartvelian, and the unclassified substrate[1], PhD dissertation, Leiden University, page 54

Etymology 2

[edit]

Related to կար-եմ (kar-em, to be able to), կար-ի (kar-i, very) and ապի-կար (api-kar, powerless). An Iranian borrowing, but the underlying Iranian source is disputed. Most likely it is a reflex of Proto-Iranian *kar- (to do, make), whence Persian کردن (kardan, to do, make), Parthian 𐫞𐫀𐫡 (qʾr /⁠kār⁠/, work, task; act, deed, affair(s); use). The relevant sense development is seen in the following reflexes of that root: Northern Kurdish kar-, Munji [script needed] (kərkər-), Wakhi [script needed] (kərc(ə)r-, to be able to, can). Less likely borrowed from a cognate of Sogdian [script needed] (kʾδy /⁠kāδy/e/ī⁠/, very); note especially կարի (kari, very).

Native etymologies have also been proposed, but these should be abandoned because ապի-կար (api-kar, powerless) can only be formed within Iranian and wholly-borrowed whence. In inner-Armenian formations the negative prefix has the form ապ(ա)- (ap(a)-) whereas it is ապի- (api-) (from Iranian *apē-) only in wholly borrowed terms like ապիզար (apizar), ապիմակ (apimak), ապիրատ (apirat).

Noun

[edit]

կար (kar)

  1. force, vigour; power
    ոչ գոյ ի ձեռս մեր կարočʻ goy i jeṙs mer karit is not in our power, we cannot
    ի վեր քան զկար իւրեանցi ver kʻan zkar iwreancʻbeyond their strength
  2. intensity, vehemence
  3. means, faculty, capacity, ability
    ըստ կարիəst karias much as possible
    ըստ կարի փութովəst kari pʻutʻovwith all possible speed
    ըստ կարի նուազəst kari nuazas little as can be
    իւրաքանչիւր ըստ իւրում կարիiwrakʻančʻiwr əst iwrum karievery one according to his ability
    որչափ ի կարի քում իցէorčʻapʻ i kari kʻum icʻēas much as you can or as lies in your power
    ըստ իւրում կարի, որչափ էր նորա կար եւ զօրութիւնəst iwrum kari, orčʻapʻ ēr nora kar ew zōrutʻiwnas much as he could or as was possible for him
    ըստ կարի զորութեան իմոյəst kari zorutʻean imoyto the utmost of my power, the best I can, all I can
Declension
[edit]

Adjective

[edit]

կար (kar)

  1. possible
    կար էkar ēit is possible
    ոչ է կարočʻ ē karit is impossible
Derived terms
[edit]
[edit]
Descendants
[edit]
  • Armenian: կար (kar) (learned)

References

[edit]