Jump to content

բեկանեմ

From Wiktionary, the free dictionary

Old Armenian

[edit]

Alternative forms

[edit]

Etymology

[edit]

From Proto-Indo-European *bʰeg- (to break) +‎ -ան- (-an-).[1][2][3]

Verb

[edit]

բեկանեմ (bekanem)

  1. (transitive) to break; to break to pieces; to crack, to split; to dishearten
  2. (mediopassive, intransitive) to break; to lose courage, to be discouraged
  3. (mediopassive, intransitive) to reflect, to echo

Conjugation

[edit]
active
infinitive բեկանել (bekanel) participle բեկեալ (bekeal)
causative aorist stem բեկ- (bek-)
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
indicative
present բեկանեմ (bekanem) բեկանես (bekanes) բեկանէ (bekanē) բեկանեմք (bekanemkʻ) բեկանէք (bekanēkʻ) բեկանեն (bekanen)
imperfect բեկանէի, բեկանեի* (bekanēi, bekanei*) բեկանէիր, բեկանեիր* (bekanēir, bekaneir*) բեկանէր (bekanēr) բեկանէաք, բեկանեաք* (bekanēakʻ, bekaneakʻ*) բեկանէիք, բեկանեիք* (bekanēikʻ, bekaneikʻ*) բեկանէին, բեկանեին* (bekanēin, bekanein*)
aorist բեկի (beki) բեկեր (beker) եբեկ (ebek) բեկաք (bekakʻ) բեկէք, բեկիք (bekēkʻ, bekikʻ) բեկին (bekin)
subjunctive
present բեկանիցեմ (bekanicʻem) բեկանիցես (bekanicʻes) բեկանիցէ (bekanicʻē) բեկանիցեմք (bekanicʻemkʻ) բեկանիցէք (bekanicʻēkʻ) բեկանիցեն (bekanicʻen)
aorist բեկից (bekicʻ) բեկցես (bekcʻes) բեկցէ (bekcʻē) բեկցուք (bekcʻukʻ) բեկջիք (bekǰikʻ) բեկցեն (bekcʻen)
imperatives
imperative բե՛կ (bék) բեկէ՛ք (bekḗkʻ)
cohortative բեկջի՛ր (bekǰír) բեկջի՛ք (bekǰíkʻ)
prohibitive մի՛ բեկաներ (mí bekaner) մի՛ բեկանէք (mí bekanēkʻ)
  • rare
mediopassive
infinitive բեկանել, բեկանիլ* (bekanel, bekanil*) participle բեկեալ (bekeal)
causative aorist stem բեկ- (bek-)
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
indicative
present բեկանիմ (bekanim) բեկանիս (bekanis) բեկանի (bekani) բեկանիմք (bekanimkʻ) բեկանիք (bekanikʻ) բեկանին (bekanin)
imperfect բեկանէի (bekanēi) բեկանէիր (bekanēir) բեկանէր, բեկանիւր (bekanēr, bekaniwr) բեկանէաք (bekanēakʻ) բեկանէիք (bekanēikʻ) բեկանէին (bekanēin)
aorist բեկայ (bekay) բեկար (bekar) բեկաւ (bekaw) բեկաք (bekakʻ) բեկայք (bekaykʻ) բեկան (bekan)
subjunctive
present բեկանիցիմ (bekanicʻim) բեկանիցիս (bekanicʻis) բեկանիցի (bekanicʻi) բեկանիցիմք (bekanicʻimkʻ) բեկանիցիք (bekanicʻikʻ) բեկանիցին (bekanicʻin)
aorist բեկայց (bekaycʻ) բեկցիս (bekcʻis) բեկցի (bekcʻi) բեկցուք (bekcʻukʻ) բեկջիք (bekǰikʻ) բեկցին (bekcʻin)
imperatives
imperative բեկի՛ր (bekír) բեկարո՛ւք (bekarúkʻ)
cohortative բեկջի՛ր (bekǰír) բեկջի՛ք (bekǰíkʻ)
prohibitive մի՛ բեկանիր (mí bekanir) մի՛ բեկանիք (mí bekanikʻ)
  • post-classical

Derived terms

[edit]

Descendants

[edit]
  • Armenian: բեկել (bekel), բեկանել (bekanel) (learned)

References

[edit]
  1. ^ Ačaṙyan, Hračʻya (1940) Hayocʻ lezvi patmutʻyun [History of the Armenian Language] (in Armenian), volume I, Yerevan: University Press, pages 40–41
  2. ^ Ačaṙean, Hračʻeay (1971–1979) “բեկ”, in Hayerēn armatakan baṙaran [Armenian Etymological Dictionary] (in Armenian), 2nd edition, a reprint of the original 1926–1935 seven-volume edition, Yerevan: University Press
  3. ^ Martirosyan, Hrach (2010) “bekanem”, in Etymological Dictionary of the Armenian Inherited Lexicon (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 8), Leiden and Boston: Brill, page 174

Further reading

[edit]
  • Petrosean, Matatʻeay (1879) “բեկանեմ”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy
  • Awetikʻean, G., Siwrmēlean, X., Awgerean, M. (1836–1837) “բեկանեմ”, in Nor baṙgirkʻ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy