Jump to content

ահաբեկ

From Wiktionary, the free dictionary

Armenian

[edit]

Etymology

[edit]

From Old Armenian ահաբեկ (ahabek).

Pronunciation

[edit]

Adjective

[edit]

ահաբեկ (ahabek) (superlative ամենաահաբեկ)

  1. scared, frightened, terrified

Declension

[edit]
nominalized, i-type (Eastern Armenian)
singular plural
nominative ահաբեկ (ahabek) ահաբեկներ (ahabekner)
dative ահաբեկի (ahabeki) ահաբեկների (ahabekneri)
ablative ահաբեկից (ahabekicʻ) ահաբեկներից (ahabeknericʻ)
instrumental ահաբեկով (ahabekov) ահաբեկներով (ahabeknerov)
locative ահաբեկում (ahabekum) ահաբեկներում (ahabeknerum)
definite forms
nominative ահաբեկը/ահաբեկն (ahabekə/ahabekn) ահաբեկները/ահաբեկներն (ahabeknerə/ahabeknern)
dative ահաբեկին (ahabekin) ահաբեկներին (ahabeknerin)
1st person possessive forms (my)
nominative ահաբեկս (ahabeks) ահաբեկներս (ahabekners)
dative ահաբեկիս (ahabekis) ահաբեկներիս (ahabekneris)
ablative ահաբեկիցս (ahabekicʻs) ահաբեկներիցս (ahabeknericʻs)
instrumental ահաբեկովս (ahabekovs) ահաբեկներովս (ahabeknerovs)
locative ահաբեկումս (ahabekums) ահաբեկներումս (ahabeknerums)
2nd person possessive forms (your)
nominative ահաբեկդ (ahabekd) ահաբեկներդ (ahabeknerd)
dative ահաբեկիդ (ahabekid) ահաբեկներիդ (ahabeknerid)
ablative ահաբեկիցդ (ahabekicʻd) ահաբեկներիցդ (ahabeknericʻd)
instrumental ահաբեկովդ (ahabekovd) ահաբեկներովդ (ahabeknerovd)
locative ահաբեկումդ (ahabekumd) ահաբեկներումդ (ahabeknerumd)

Synonyms

[edit]

Adverb

[edit]

ահաբեկ (ahabek)

  1. in the manner of being scared, frightened, or terrified