ύπαρξη

Greek

Etymology

From Ancient Greek ὕπαρξις (húparxis). Synchronically, from υπάρχω (ypárcho, “to exist”).

Noun

ύπαρξη • (ýparxi) f (plural υπάρξεις)

1. existence (the state of being, existing, or occurring)
2. a creature, a human being; mainly a beautiful girl or woman

Declension

Declension of ύπαρξη

	singular	plural
nominative	ύπαρξη (ýparxi)	υπάρξεις (ypárxeis)
genitive	ύπαρξης (ýparxis)	υπάρξεων (ypárxeon)
accusative	ύπαρξη (ýparxi)	υπάρξεις (ypárxeis)
vocative	ύπαρξη (ýparxi)	υπάρξεις (ypárxeis)

Older or formal genitive singular: υπάρξεως (ypárxeos)

Derived terms

• συνύπαρξη f (synýparxi, “coexistence”)
• υπαρξιακός (yparxiakós, “existentialist”, adjective)
• υπαρξισμός m (yparxismós, “existentialism”)
• υπαρξιστής m (yparxistís, “existentialist”)

Related terms

• υπάρχω (ypárcho, “to exist”)