ωριμάζω

See also: ὡριμάζω

Greek

Etymology

Inherited from Koine Greek ὡριμάζω (hōrimázō). For the figurative sense, semantic loan from French mûrir.

Pronunciation

• IPA^(key): /o.ɾiˈma.zo/
• Hyphenation: ω‧ρι‧μά‧ζω

Verb

ωριμάζω • (orimázo) (past ωρίμασα, passive —, ppp ωριμασμένος)

1. (intransitive) ripen, literally: I become ripe

   ωριμάζουν οι καρποί ― orimázoun oi karpoí ― the fruits (sense: products of plants) ripen

2. (figurative)
   1. (intransitive and transitive) mature, literally:
      1. I become mature

         Ωρίμασα μετά από τόση πείρα.

         Orímasa metá apó tósi peíra.

         I have matured after so much/(long) experience.

      2. I make someone mature

         Οι εμπειρίες της ζωής με ωρίμασαν.

         Oi empeiríes tis zoḯs me orímasan.

         Life's experience(s) matured me. (made me more mature).

   2. (intransitive) I come of age
   3. (intransitive, of a procedure) I become completed

      Η σκέψη του δεν έχει ωριμάσει ακόμη.

      I sképsi tou den échei orimásei akómi.

      His thought/(mental activity) has not ripened yet.

Conjugation

ωριμάζω   (active forms only plus passive perfect participle)

	Active voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤
1 sg	ωριμάζω	ωριμάσω
2 sg	ωριμάζεις	ωριμάσεις
3 sg	ωριμάζει	ωριμάσει
1 pl	ωριμάζουμε, [‑ομε]	ωριμάσουμε, [‑ομε]
2 pl	ωριμάζετε	ωριμάσετε
3 pl	ωριμάζουν(ε)	ωριμάσουν(ε)
Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤
1 sg	ωρίμαζα	ωρίμασα
2 sg	ωρίμαζες	ωρίμασες
3 sg	ωρίμαζε	ωρίμασε
1 pl	ωριμάζαμε	ωριμάσαμε
2 pl	ωριμάζατε	ωριμάσατε
3 pl	ωρίμαζαν, ωριμάζαν(ε)	ωρίμασαν, ωριμάσαν(ε)
Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤
1 sg	θα ωριμάζω ➤	θα ωριμάσω ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα ωριμάζεις, …	θα ωριμάσεις, …
	Perfect aspect ➤
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … ωριμάσει   έχω, έχεις, … ωριμασμένο, ‑η, ‑ο ➤	είμαι, είσαι, … ωριμασμένος, ‑η, ‑ο ➤ (also passive voice)
Past perfect ➤	είχα, είχες, … ωριμάσει   είχα, είχες, … ωριμασμένο, ‑η, ‑ο	ήμουν, ήσουν, … ωριμασμένος, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … ωριμάσει   θα έχω, θα έχεις, … ωριμασμένο, ‑η, ‑ο	θα είμαι, θα είσαι, … ωριμασμένος, ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	ωρίμαζε	ωρίμασε
2 pl	ωριμάζετε	ωριμάστε
Other forms
Active present participle ➤	ωριμάζοντας ➤
Active perfect participle ➤	έχοντας ωριμάσει ➤
Passive perfect participle ➤	ωριμασμένος, ‑η, ‑ο ➤
Nonfinite form ➤	ωριμάσει
Notes     Appendix:Greek verbs	• (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.  • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.  • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Derived terms

• ωρίμανση f (orímansi) / ωρίμαση f (orímasi, “ripening; maturing”)
• ωρίμασμα n (orímasma, “ripening; maturing”)

Related terms

• ωριμότητα f (orimótita, “maturity; ripeness”)

• and see: ώριμος (órimos, “ripe; mature”, adjective)