ψυχίατρος

Greek

Etymology

Learned borrowing from French psychiatre, from Ancient Greek ψυχ- (psukh-), ψυχή f (psukhḗ, “soul”) + ἰατρός (iatrós, “physician”). By surface analysis, ψυχ- (psych-, “psych-”) +‎ ιατρός (iatrós, “physician”).

Pronunciation

• IPA^(key): /psiˈçi.a.tɾos/
• Hyphenation: ψυ‧χί‧α‧τρος

Noun

ψυχίατρος • (psychíatros) m or f (plural ψυχίατροι)

1. (medicine) psychiatrist

Declension

Masculine:

Declension of ψυχίατρος

	singular	plural
nominative	ψυχίατρος (psychíatros)	ψυχίατροι (psychíatroi)
genitive	ψυχίατρου (psychíatrou) ψυχιάτρου (psychiátrou)	ψυχίατρων (psychíatron) ψυχιάτρων (psychiátron)
accusative	ψυχίατρο (psychíatro)	ψυχίατρους (psychíatrous) ψυχιάτρους (psychiátrous)
vocative	ψυχίατρε (psychíatre)	ψυχίατροι (psychíatroi)

Second forms are formal.  Feminine:

Declension of ψυχίατρος

	singular	plural
nominative	ψυχίατρος (psychíatros)	ψυχίατροι (psychíatroi)
genitive	ψυχιάτρου (psychiátrou)	ψυχιάτρων (psychiátron)
accusative	ψυχίατρο (psychíatro)	ψυχιάτρους (psychiátrous)
vocative	ψυχίατρε (psychíatre)	ψυχίατροι (psychíatroi)

Related terms

• παιδοψυχίατρος m or f (paidopsychíatros, “paediatric psychiatrist”)
• ψυχιατρείο n (psychiatreío, “mental hospital, psychiatric hospital”)
• ψυχιατρική f (psychiatrikí, “psychiatry”)
• ψυχιατρικός (psychiatrikós, “psychiatric”)

• and see: ψυχή f (psychí, “soul”) & ιατρός (iatrós, “physician”)

See also

• ψυχολόγος m or f (psychológos, “psychologist”)

Further reading

• ψυχίατρος, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language
• ψυχίατρος on the Greek Wikipedia.Wikipedia ^el