φιλοσοφικός

Ancient Greek

Etymology

From φιλοσοφίᾱ (philosophíā) +‎ -ικός (-ikós).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pʰi.lo.so.pʰi.kós/ → /ɸi.lo.so.ɸiˈkos/ → /fi.lo.so.fiˈkos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pʰi.lo.so.pʰi.kós/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pʰi.lo.so.pʰiˈkos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ɸi.lo.so.ɸiˈkos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /fi.lo.so.fiˈkos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /fi.lo.so.fiˈkos/

Adjective

φῐλοσοφῐκός • (philosophikós) m (feminine φῐλοσοφῐκή, neuter φῐλοσοφῐκόν); first/second declension

1. philosophical

Declension

First and second declension of φῐλοσοφῐκός; φῐλοσοφῐκή; φῐλοσοφῐκόν (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		φῐλοσοφῐκός philosophikós	φῐλοσοφῐκή philosophikḗ	φῐλοσοφῐκόν philosophikón		φῐλοσοφῐκώ philosophikṓ	φῐλοσοφῐκᾱ́ philosophikā́	φῐλοσοφῐκώ philosophikṓ		φῐλοσοφῐκοί philosophikoí	φῐλοσοφῐκαί philosophikaí	φῐλοσοφῐκᾰ́ philosophiká
Genitive		φῐλοσοφῐκοῦ philosophikoû	φῐλοσοφῐκῆς philosophikês	φῐλοσοφῐκοῦ philosophikoû		φῐλοσοφῐκοῖν philosophikoîn	φῐλοσοφῐκαῖν philosophikaîn	φῐλοσοφῐκοῖν philosophikoîn		φῐλοσοφῐκῶν philosophikôn	φῐλοσοφῐκῶν philosophikôn	φῐλοσοφῐκῶν philosophikôn
Dative		φῐλοσοφῐκῷ philosophikôi	φῐλοσοφῐκῇ philosophikêi	φῐλοσοφῐκῷ philosophikôi		φῐλοσοφῐκοῖν philosophikoîn	φῐλοσοφῐκαῖν philosophikaîn	φῐλοσοφῐκοῖν philosophikoîn		φῐλοσοφῐκοῖς philosophikoîs	φῐλοσοφῐκαῖς philosophikaîs	φῐλοσοφῐκοῖς philosophikoîs
Accusative		φῐλοσοφῐκόν philosophikón	φῐλοσοφῐκήν philosophikḗn	φῐλοσοφῐκόν philosophikón		φῐλοσοφῐκώ philosophikṓ	φῐλοσοφῐκᾱ́ philosophikā́	φῐλοσοφῐκώ philosophikṓ		φῐλοσοφῐκούς philosophikoús	φῐλοσοφῐκᾱ́ς philosophikā́s	φῐλοσοφῐκᾰ́ philosophiká
Vocative		φῐλοσοφῐκέ philosophiké	φῐλοσοφῐκή philosophikḗ	φῐλοσοφῐκόν philosophikón		φῐλοσοφῐκώ philosophikṓ	φῐλοσοφῐκᾱ́ philosophikā́	φῐλοσοφῐκώ philosophikṓ		φῐλοσοφῐκοί philosophikoí	φῐλοσοφῐκαί philosophikaí	φῐλοσοφῐκᾰ́ philosophiká
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		φῐλοσοφῐκῶς philosophikôs				φῐλοσοφῐκώτερος philosophikṓteros				φῐλοσοφῐκώτᾰτος philosophikṓtatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Descendants

• → English: philosophical
• → German: philosophisch
• → Latin: philosophicus (see there for further descendants)

Further reading

• “φιλοσοφικός”, in ΛΟΓΕΙΟΝ [Logeion] Dictionaries for Ancient Greek and Latin (in English, French, Spanish, German, Dutch and Chinese), University of Chicago, since 2011
• “φιλοσοφικός”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press

Greek

Etymology

Learned borrowing from Koine Greek φιλοσοφικός (philosophikós). By surface analysis, φιλοσοφ(ία) f (filosof(ía)) +‎ -ικός (-ikós).

Pronunciation

• IPA^(key): /fi.lo.so.fiˈkos/
• Hyphenation: φι‧λο‧σο‧φι‧κός

Adjective

φιλοσοφικός • (filosofikós) m (feminine φιλοσοφική, neuter φιλοσοφικό)

1. philosophical

Declension

Declension of φιλοσοφικός

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	φιλοσοφικός •	φιλοσοφική •	φιλοσοφικό •	φιλοσοφικοί •	φιλοσοφικές •	φιλοσοφικά •
genitive	φιλοσοφικού •	φιλοσοφικής •	φιλοσοφικού •	φιλοσοφικών •	φιλοσοφικών •	φιλοσοφικών •
accusative	φιλοσοφικό •	φιλοσοφική •	φιλοσοφικό •	φιλοσοφικούς •	φιλοσοφικές •	φιλοσοφικά •
vocative	φιλοσοφικέ •	φιλοσοφική •	φιλοσοφικό •	φιλοσοφικοί •	φιλοσοφικές •	φιλοσοφικά •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο φιλοσοφικός, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο φιλοσοφικός, etc.)

Related terms

• see: φιλοσοφία f (filosofía, “philosophy”) and φιλόσοφος (filósofos)