υποθήκευση
Greek
[edit]Etymology
[edit]First attested around 1848.[1] From υποθηκεύω (ypothikévo), from the Ancient Greek ὑποθήκη (hupothḗkē).
Noun
[edit]υποθήκευση • (ypothíkefsi) f
- hypothecation (use of property as security for a loan)
Declension
[edit]| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | υποθήκευση (ypothíkefsi) | υποθηκεύσεις (ypothikéfseis) |
| genitive | υποθήκευσης (ypothíkefsis) | υποθηκεύσεων (ypothikéfseon) |
| accusative | υποθήκευση (ypothíkefsi) | υποθηκεύσεις (ypothikéfseis) |
| vocative | υποθήκευση (ypothíkefsi) | υποθηκεύσεις (ypothikéfseis) |
Older or formal genitive singular: υποθηκεύσεως (ypothikéfseos)
References
[edit]- ^ υποθήκευση - Babiniotis, Georgios (2002) Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας: […] [Dictionary of Modern Greek (language)] (in Greek), 2nd edition, Athens: Kentro Lexikologias [Lexicology Centre], 1st edition 1998, →ISBN.