υπερτιμημένος

Greek

Etymology

Perfect participle of υπερτιμώμαι (ypertimómai), passive voice of υπερτιμώ (ypertimó, “to overestimate”). Morphologically, υπερ- (yper-, “hyper-”) +‎ τιμημένος (timiménos, “honoured literally: of value”).

Pronunciation

• IPA^(key): /i.peɾ.ti.miˈme.nos/
• Hyphenation: υ‧περ‧τι‧μη‧μέ‧νος

Participle

υπερτιμημένος • (ypertimiménos) m (feminine υπερτιμημένη, neuter υπερτιμημένο)

1. overvalued, overpriced
2. overrated

Declension

Declension of υπερτιμημένος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	υπερτιμημένος •	υπερτιμημένη •	υπερτιμημένο •	υπερτιμημένοι •	υπερτιμημένες •	υπερτιμημένα •
genitive	υπερτιμημένου •	υπερτιμημένης •	υπερτιμημένου •	υπερτιμημένων •	υπερτιμημένων •	υπερτιμημένων •
accusative	υπερτιμημένο •	υπερτιμημένη •	υπερτιμημένο •	υπερτιμημένους •	υπερτιμημένες •	υπερτιμημένα •
vocative	υπερτιμημένε •	υπερτιμημένη •	υπερτιμημένο •	υπερτιμημένοι •	υπερτιμημένες •	υπερτιμημένα •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο υπερτιμημένος, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο υπερτιμημένος, etc.)

Antonyms

• υποτιμημένος (ypotimiménos, “underestimated”)

Coordinate terms

• ανισότιμος (anisótimos, “of unequal value, etc”)

Related terms

• υπέρτιμος m (ypértimos, “something of extreme value”)