υπέρτιμος

Greek

Etymology

From Byzantine Greek ὑπέρτιμος (hupértimos).

Noun

υπέρτιμος • (ypértimos) m (plural υπέρτιμοι)

1. something of extreme value, something very precious

Declension

	singular	plural
nominative	υπέρτιμος (ypértimos)	υπέρτιμοι (ypértimoi)
genitive	υπερτίμου (ypertímou)	υπερτίμων (ypertímon)
accusative	υπέρτιμο (ypértimo)	υπερτίμους (ypertímous)
vocative	υπέρτιμε (ypértime)	υπέρτιμοι (ypértimoi)

Related terms

• υπερτιμημένος (ypertimiménos, “overpriced”, participle)