τυχοδιώκτης
Greek
[edit]Etymology
[edit]Learnedly from τύχ(η) (tých(i)) + -ο- (-o-) + διώκτης (dióktis), a calque of English fortune hunter.[1]
Pronunciation
[edit]Noun
[edit]τυχοδιώκτης • (tychodióktis) m (plural τυχοδιώκτες, feminine τυχοδιώκτρια)
Declension
[edit]| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | τυχοδιώκτης (tychodióktis) | τυχοδιώκτες (tychodióktes) |
| genitive | τυχοδιώκτη (tychodiókti) | τυχοδιωκτών (tychodioktón) |
| accusative | τυχοδιώκτη (tychodiókti) | τυχοδιώκτες (tychodióktes) |
| vocative | τυχοδιώκτη (tychodiókti) | τυχοδιώκτες (tychodióktes) |
Derived terms
[edit]- τυχοδιωκτικός (tychodioktikós)
- τυχοδιωκτισμός m (tychodioktismós)
References
[edit]- ^ τυχοδιώκτης, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language