τοποθέτηση
Greek
[edit]Etymology
[edit]Learnedly from τοποθετώ (topothetó) + -ση (-si).[1]
Pronunciation
[edit]Noun
[edit]τοποθέτηση • (topothétisi) f (plural τοποθετήσεις)
- positioning, placement, placing (the action by which something is placed)
- placement (the act of matching a person with a job)
- installation
- position (an opinion, stand or stance)
Declension
[edit]| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | τοποθέτηση (topothétisi) | τοποθετήσεις (topothetíseis) |
| genitive | τοποθέτησης (topothétisis) | τοποθετήσεων (topothetíseon) |
| accusative | τοποθέτηση (topothétisi) | τοποθετήσεις (topothetíseis) |
| vocative | τοποθέτηση (topothétisi) | τοποθετήσεις (topothetíseis) |
Older or formal genitive singular: τοποθετήσεως (topothetíseos)
Synonyms
[edit]Related terms
[edit]- ανατοποθέτηση f (anatopothétisi, “repositioning”)
- επανατοποθέτηση f (epanatopothétisi, “repositioning”)
- θέτω (théto, “to place, to position”)
- τοποθετώ (topothetó, “to place, to position”)
References
[edit]- ^ τοποθέτηση, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language