τέμενος

Ancient Greek

Etymology

From Proto-Hellenic *témenos, from Proto-Indo-European *témh₁nos, from *temh₁- (“to cut”); whence τέμνω (témnō, “I cut”). Cognate with Mycenaean Greek 𐀳𐀕𐀜 (te-me-no).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /té.me.nos/ → /ˈte.me.nos/ → /ˈte.me.nos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /té.me.nos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈte.me.nos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈte.me.nos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈte.me.nos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈte.me.nos/

Noun

τέμενος • (témenos) n (genitive τεμένους); third declension

1. a piece of ground cut or marked off, precinct
2. a sacred enclosure

Declension

Third declension of τὸ τέμενος; τοῦ τεμένους (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	τὸ τέμενος tò témenos	τὼ τεμένει tṑ teménei	τᾰ̀ τεμένη tà teménē
Genitive	τοῦ τεμένους toû teménous	τοῖν τεμενοῖν toîn temenoîn	τῶν τεμενῶν tôn temenôn
Dative	τῷ τεμένει tôi teménei	τοῖν τεμενοῖν toîn temenoîn	τοῖς τεμένεσῐ / τεμένεσῐν toîs teménesi(n)
Accusative	τὸ τέμενος tò témenos	τὼ τεμένει tṑ teménei	τᾰ̀ τεμένη tà teménē
Vocative	τέμενος témenos	τεμένει teménei	τεμένη teménē
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

References

• “τέμενος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “τέμενος”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• “τέμενος”, in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
• τέμενος in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• τέμενος in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
• “τέμενος”, in Slater, William J. (1969) Lexicon to Pindar, Berlin: Walter de Gruyter
• Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language‎^[1], London: Routledge & Kegan Paul Limited.
  • close idem, page 138.
  • consecrated idem, page 162.
  • demesne idem, page 209.
  • domain idem, page 246.
  • enclosure idem, page 271.
  • lawn idem, page 480.
  • park idem, page 593.
  • precincts idem, page 634.
• Sihler, Andrew L. (1995) New Comparative Grammar of Greek and Latin, Oxford, New York: Oxford University Press, →ISBN

Greek

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈte.me.nos/
• Hyphenation: τέ‧με‧νος

Noun

τέμενος • (témenos) n (plural τεμένη)

1. a sacred enclosure

   also see ναός m (naós, “temple”)

2. (Islam) a mosque

   μουσουλμανικό τέμενος ― mousoulmanikó témenos ― a muslim mosque

Declension

Declension of τέμενος

	singular	plural
nominative	τέμενος (témenos)	τεμένη (teméni)
genitive	τεμένους (teménous)	τεμενών (temenón)
accusative	τέμενος (témenos)	τεμένη (teméni)
vocative	τέμενος (témenos)	τεμένη (teméni)

Further reading

• τέμενος, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language
• τέμενος on the Greek Wikipedia.Wikipedia ^el