τεμένους

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /te.mé.nuːs/ → /teˈme.nus/ → /teˈme.nus/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /te.mé.nuːs/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /teˈme.nus/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /teˈme.nus/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /teˈme.nus/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /teˈme.nus/

Noun

τεμένους • (teménous) n

1. genitive singular of τέμενος (témenos)

Greek

Pronunciation

• IPA^(key): /teˈme.nus/
• Hyphenation: τε‧μέ‧νους

Noun

τεμένους • (teménous) n

1. Genitive singular form of τέμενος (témenos).