σχίζω

Ancient Greek

Etymology

From Proto-Hellenic *skʰíďďō, from Proto-Indo-European *skid-yé-ti, from *skeyd- (“to divide, split”).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /skʰíz.dɔː/ → /ˈsçi.zo/ → /ˈsçi.zo/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /skʰíz.dɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈskʰi.zo/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈsçi.zo/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈsçi.zo/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈsçi.zo/

Verb

σχῐ́ζω • (skhízō)

1. to split, cleave
   • 750 BCE – 650 BCE, Hesiod, The Shield of Heracles 428:

     ὅς τε μάλ’ ἐνδυκέως ῥινὸν κρατεροῖς ὀνύχεσσι σχίσσας

     hós te mál’ endukéōs rhinòn krateroîs onúkhessi skhíssas

     very eagerly ripping the hide with his strong claws

   • 7th–6th centuries BC, Homeric Hymn to Hermes 128:

     καὶ ἔσχισε δώδεκα μοίρας κληροπαλεῖς

     kaì éskhise dṓdeka moíras klēropaleîs

     and cut them into twelve portions distributed by lot

   1. to part, separate, divide
      • 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 2.17:

        ὁ γὰρ δὴ Νεῖλος […] ῥέει μέσην Αἴγυπτον σχίζων ἐς θάλασσαν.

        ho gàr dḕ Neîlos […] rhéei mésēn Aígupton skhízōn es thálassan.

        For the Nile […] divides Egypt in two parts as it flows to the sea.

      • 360 BCE, Plato, The Sophist 264d:

        πάλιν τοίνυν ἐπιχειρῶμεν, σχίζοντες διχῇ τὸ προτεθὲν γένος

        pálin toínun epikheirômen, skhízontes dikhêi tò protethèn génos

        Then let us try again; dividing in two the proposed class

   2. to curdle milk
      • 40 CE – 90 CE, Dioscorides, Materia medica 2.70
2. (figuratively) to divide
   • 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 7.219:

     ἐνθαῦτα ἐβουλεύοντο οἱ Ἕλληνες, καί σφεων ἐσχίζοντο αἱ γνῶμαι:

     enthaûta ebouleúonto hoi Héllēnes, kaí spheōn eskhízonto hai gnômai:

     The Hellenes then took counsel, but their opinions were divided.

Inflection

   Present: σχῐ́ζω, σχῐ́ζομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	σχῐ́ζω	σχῐ́ζεις	σχῐ́ζει	σχῐ́ζετον	σχῐ́ζετον	σχῐ́ζομεν	σχῐ́ζετε	σχῐ́ζουσῐ(ν)
	subjunctive	σχῐ́ζω	σχῐ́ζῃς	σχῐ́ζῃ	σχῐ́ζητον	σχῐ́ζητον	σχῐ́ζωμεν	σχῐ́ζητε	σχῐ́ζωσῐ(ν)
	optative	σχῐ́ζοιμῐ	σχῐ́ζοις	σχῐ́ζοι	σχῐ́ζοιτον	σχῐζοίτην	σχῐ́ζοιμεν	σχῐ́ζοιτε	σχῐ́ζοιεν
	imperative		σχῐ́ζε	σχῐζέτω	σχῐ́ζετον	σχῐζέτων		σχῐ́ζετε	σχῐζόντων
middle/ passive	indicative	σχῐ́ζομαι	σχῐ́ζῃ, σχῐ́ζει	σχῐ́ζεται	σχῐ́ζεσθον	σχῐ́ζεσθον	σχῐζόμεθᾰ	σχῐ́ζεσθε	σχῐ́ζονται
	subjunctive	σχῐ́ζωμαι	σχῐ́ζῃ	σχῐ́ζηται	σχῐ́ζησθον	σχῐ́ζησθον	σχῐζώμεθᾰ	σχῐ́ζησθε	σχῐ́ζωνται
	optative	σχῐζοίμην	σχῐ́ζοιο	σχῐ́ζοιτο	σχῐ́ζοισθον	σχῐζοίσθην	σχῐζοίμεθᾰ	σχῐ́ζοισθε	σχῐ́ζοιντο
	imperative		σχῐ́ζου	σχῐζέσθω	σχῐ́ζεσθον	σχῐζέσθων		σχῐ́ζεσθε	σχῐζέσθων
		active				middle/passive
infinitive		σχῐ́ζειν				σχῐ́ζεσθαι
participle	m	σχῐ́ζων				σχῐζόμενος
	f	σχῐ́ζουσᾰ				σχῐζομένη
	n	σχῐ́ζον				σχῐζόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἔσχῐζον, ἐσχῐζόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔσχῐζον	ἔσχῐζες	ἔσχῐζε(ν)	ἐσχῐ́ζετον	ἐσχῐζέτην	ἐσχῐ́ζομεν	ἐσχῐ́ζετε	ἔσχῐζον
middle/ passive	indicative	ἐσχῐζόμην	ἐσχῐ́ζου	ἐσχῐ́ζετο	ἐσχῐ́ζεσθον	ἐσχῐζέσθην	ἐσχῐζόμεθᾰ	ἐσχῐ́ζεσθε	ἐσχῐ́ζοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: σχῐ́ζον, σχῐζόμην (poetic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	σχῐ́ζον	σχῐ́ζες	σχῐ́ζε(ν)	σχῐ́ζετον	σχῐζέτην	σχῐ́ζομεν	σχῐ́ζετε	σχῐ́ζον
middle/ passive	indicative	σχῐζόμην	σχῐ́ζου	σχῐ́ζετο	σχῐ́ζεσθον	σχῐζέσθην	σχῐζόμεθᾰ	σχῐ́ζεσθε	σχῐ́ζοντο
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: σχῐ́σω, σχῐ́σομαι, σχισθήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	σχῐ́σω	σχῐ́σεις	σχῐ́σει	σχῐ́σετον	σχῐ́σετον	σχῐ́σομεν	σχῐ́σετε	σχῐ́σουσῐ(ν)
	optative	σχῐ́σοιμῐ	σχῐ́σοις	σχῐ́σοι	σχῐ́σοιτον	σχῐσοίτην	σχῐ́σοιμεν	σχῐ́σοιτε	σχῐ́σοιεν
middle	indicative	σχῐ́σομαι	σχῐ́σῃ, σχῐ́σει	σχῐ́σεται	σχῐ́σεσθον	σχῐ́σεσθον	σχῐσόμεθᾰ	σχῐ́σεσθε	σχῐ́σονται
	optative	σχῐσοίμην	σχῐ́σοιο	σχῐ́σοιτο	σχῐ́σοισθον	σχῐσοίσθην	σχῐσοίμεθᾰ	σχῐ́σοισθε	σχῐ́σοιντο
passive	indicative	σχισθήσομαι	σχισθήσῃ	σχισθήσεται	σχισθήσεσθον	σχισθήσεσθον	σχισθησόμεθᾰ	σχισθήσεσθε	σχισθήσονται
	optative	σχισθησοίμην	σχισθήσοιο	σχισθήσοιτο	σχισθήσοισθον	σχισθησοίσθην	σχισθησοίμεθᾰ	σχισθήσοισθε	σχισθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		σχῐ́σειν			σχῐ́σεσθαι		σχισθήσεσθαι
participle	m	σχῐ́σων			σχῐσόμενος		σχισθησόμενος
	f	σχῐ́σουσᾰ			σχῐσομένη		σχισθησομένη
	n	σχῐ́σον			σχῐσόμενον		σχισθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἔσχῐσᾰ, ἐσχῐσᾰ́μην, ἐσχίσθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔσχῐσᾰ	ἔσχῐσᾰς	ἔσχῐσε(ν)	ἐσχῐ́σᾰτον	ἐσχῐσᾰ́την	ἐσχῐ́σᾰμεν	ἐσχῐ́σᾰτε	ἔσχῐσᾰν
	subjunctive	σχῐ́σω	σχῐ́σῃς	σχῐ́σῃ	σχῐ́σητον	σχῐ́σητον	σχῐ́σωμεν	σχῐ́σητε	σχῐ́σωσῐ(ν)
	optative	σχῐ́σαιμῐ	σχῐ́σειᾰς, σχῐ́σαις	σχῐ́σειε(ν), σχῐ́σαι	σχῐ́σαιτον	σχῐσαίτην	σχῐ́σαιμεν	σχῐ́σαιτε	σχῐ́σειᾰν, σχῐ́σαιεν
	imperative		σχῐ́σον	σχῐσᾰ́τω	σχῐ́σᾰτον	σχῐσᾰ́των		σχῐ́σᾰτε	σχῐσᾰ́ντων
middle	indicative	ἐσχῐσᾰ́μην	ἐσχῐ́σω	ἐσχῐ́σᾰτο	ἐσχῐ́σᾰσθον	ἐσχῐσᾰ́σθην	ἐσχῐσᾰ́μεθᾰ	ἐσχῐ́σᾰσθε	ἐσχῐ́σᾰντο
	subjunctive	σχῐ́σωμαι	σχῐ́σῃ	σχῐ́σηται	σχῐ́σησθον	σχῐ́σησθον	σχῐσώμεθᾰ	σχῐ́σησθε	σχῐ́σωνται
	optative	σχῐσαίμην	σχῐ́σαιο	σχῐ́σαιτο	σχῐ́σαισθον	σχῐσαίσθην	σχῐσαίμεθᾰ	σχῐ́σαισθε	σχῐ́σαιντο
	imperative		σχῐ́σαι	σχῐσᾰ́σθω	σχῐ́σᾰσθον	σχῐσᾰ́σθων		σχῐ́σᾰσθε	σχῐσᾰ́σθων
passive	indicative	ἐσχίσθην	ἐσχίσθης	ἐσχίσθη	ἐσχίσθητον	ἐσχισθήτην	ἐσχίσθημεν	ἐσχίσθητε	ἐσχίσθησᾰν
	subjunctive	σχισθῶ	σχισθῇς	σχισθῇ	σχισθῆτον	σχισθῆτον	σχισθῶμεν	σχισθῆτε	σχισθῶσῐ(ν)
	optative	σχισθείην	σχισθείης	σχισθείη	σχισθεῖτον, σχισθείητον	σχισθείτην, σχισθειήτην	σχισθεῖμεν, σχισθείημεν	σχισθεῖτε, σχισθείητε	σχισθεῖεν, σχισθείησᾰν
	imperative		σχίσθητῐ	σχισθήτω	σχίσθητον	σχισθήτων		σχίσθητε	σχισθέντων
		active			middle		passive
infinitive		σχῐ́σαι			σχῐ́σᾰσθαι		σχισθῆναι
participle	m	σχῐ́σᾱς			σχῐσᾰ́μενος		σχισθείς
	f	σχῐ́σᾱσᾰ			σχῐσᾰμένη		σχισθεῖσᾰ
	n	σχῐ́σᾰν			σχῐσᾰ́μενον		σχισθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: σχῐ́σσᾰ, σχῐσσᾰ́μην (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	σχῐ́σσᾰ	σχῐ́σσᾰς	σχῐ́σσε(ν)	σχῐ́σσᾰτον	σχῐσσᾰ́την	σχῐ́σσᾰμεν	σχῐ́σσᾰτε	σχῐ́σσᾰν
	subjunctive	σχῐ́σσω, σχῐ́σσωμῐ	σχῐ́σσῃς, σχῐ́σσῃσθᾰ	σχῐ́σσῃ, σχῐ́σσῃσῐ	σχῐ́σσητον	σχῐ́σσητον	σχῐ́σσωμεν	σχῐ́σσητε	σχῐ́σσωσῐ(ν)
	optative	σχῐ́σσαιμῐ	σχῐ́σσαις, σχῐ́σσαισθᾰ, σχῐ́σσειᾰς	σχῐ́σσειε(ν), σχῐ́σσαι	σχῐσσεῖτον	σχῐσσείτην	σχῐσσεῖμεν	σχῐσσεῖτε	σχῐσσεῖεν
	imperative		σχῐ́σσον	σχῐσσᾰ́τω	σχῐ́σσᾰτον	σχῐσσᾰ́των		σχῐ́σσᾰτε	σχῐσσᾰ́ντων
middle	indicative	σχῐσσᾰ́μην	σχῐ́σσᾰο	σχῐ́σσᾰτο	σχῐ́σσᾰσθον	σχῐσσᾰ́σθην	σχῐσσᾰ́με(σ)θᾰ	σχῐ́σσᾰσθε	σχῐ́σσᾰντο
	subjunctive	σχῐ́σσωμαι	σχῐ́σσηαι	σχῐ́σσηται	σχῐ́σσησθον	σχῐ́σσησθον	σχῐσσώμε(σ)θᾰ	σχῐ́σσησθε	σχῐ́σσωνται
	optative	σχῐσσαίμην	σχῐ́σσαιο	σχῐ́σσαιτο	σχῐ́σσαισθον	σχῐσσαίσθην	σχῐσσαίμε(σ)θᾰ	σχῐ́σσαισθε	σχῐσσαίᾰτο
	imperative		σχῐ́σσαι	σχῐσσᾰ́σθω	σχῐ́σσᾰσθον	σχῐσσᾰ́σθων		σχῐ́σσᾰσθε	σχῐσσᾰ́σθων
		active			middle
infinitive		σχῐ́σσαι/σχῐσσᾰ́μεν/σχῐσσᾰμέναι			σχῐ́σσᾰσθαι
participle	m	σχῐ́σσᾱς			σχῐσσᾰ́μενος
	f	σχῐ́σσᾱσᾰ			σχῐσσᾰμένη
	n	σχῐ́σσᾰν			σχῐσσᾰ́μενον
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: ἔσχισμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle/ passive	indicative	ἔσχισμαι	ἔσχισαι	ἔσχισται	ἔσχισθον	ἔσχισθον	ἐσχίσμεθᾰ	ἔσχισθε	ἐσχίσᾰται
	subjunctive	ἐσχισμένος ὦ	ἐσχισμένος ᾖς	ἐσχισμένος ᾖ	ἐσχισμένω ἦτον	ἐσχισμένω ἦτον	ἐσχισμένοι ὦμεν	ἐσχισμένοι ἦτε	ἐσχισμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	ἐσχισμένος εἴην	ἐσχισμένος εἴης	ἐσχισμένος εἴη	ἐσχισμένω εἴητον/εἶτον	ἐσχισμένω εἰήτην/εἴτην	ἐσχισμένοι εἴημεν/εἶμεν	ἐσχισμένοι εἴητε/εἶτε	ἐσχισμένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		ἔσχισο	ἐσχίσθω	ἔσχισθον	ἐσχίσθων		ἔσχισθε	ἐσχίσθων
						middle/passive
infinitive						ἐσχῖσθαι
participle	m					ἐσχισμένος
	f					ἐσχισμένη
	n					ἐσχισμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

• ἀκροσχῐδής (akroskhidḗs)
• ᾰ̓νᾰσχῐ́ζω (anaskhízō)
• ᾰ̓ποσχῐ́ζω (aposkhízō)
• ᾰ̓σχῐδής (askhidḗs)
• αὐτοσχῐδής (autoskhidḗs)
• δῐᾰσχῐδής (diaskhidḗs)
• δῐᾰσχῐ́ζω (diaskhízō)
• δῐσχῐδής (diskhidḗs)
• ἐκσχῐ́ζω (ekskhízō)
• ἐνσχῐ́ζω (enskhízō)
• ἐπῐσχῐ́ζω (episkhízō)
• εὐσχῐδής (euskhidḗs)
• κᾰτᾰσχῐ́ζω (kataskhízō)
• λεπτοσχῐδής (leptoskhidḗs)
• μεγασχῐδής (megaskhidḗs)
• μεσοσχῐδής (mesoskhidḗs)
• μονοσχῐδής (monoskhidḗs)
• νεοσχῐδής (neoskhidḗs)
• πᾰρᾰσχῐ́ζω (paraskhízō)
• περισχῐδής (periskhidḗs)
• περισχῐ́ζω (periskhízō)
• πολῠσχῐδής (poluskhidḗs)
• προσχῐ́ζω (proskhízō)
• σῠσχῐ́ζω (suskhízō)
• τετρασχῐδής (tetraskhidḗs)
• τρισχῐδής (triskhidḗs)
• ῠ̔ποσχῐ́ζω (huposkhízō)
• χᾰμαισχῐδής (khamaiskhidḗs)

 

Related terms

• σχῐ́δαξ (skhídax)
• σχῐ́δῐον (skhídion)
• σχῐ́ζᾰ (skhíza)
• σχιζίον (skhizíon)
• σχινδύλησις (skhindúlēsis)
• σχῐ́σῐς (skhísis)
• σχῐ́σμᾰ (skhísma)
• σχισμή (skhismḗ)
• σχισμός (skhismós)
• σχιστός (skhistós)

 

References

• “σχίζω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• σχίζω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• σχίζω in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
• G4977 in Strong, James (1979) Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible
• Beekes, Robert S. P. (2010) Etymological Dictionary of Greek (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 10), with the assistance of Lucien van Beek, Leiden, Boston: Brill, →ISBN

Greek

Etymology

Learnedly from Ancient Greek σχίζω (skhízō). See σκίζω (skízo).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈsçi.zo/
• Hyphenation: σχί‧ζω

Verb

σχίζω • (schízo) (past έσχισα, passive σχίζομαι)

1. (formal) Alternative form of σκίζω (skízo) to only for the literary sense: slit, tear

Conjugation

σχίζω   σχίζομαι

	Active voice ➤		Passive voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤	Present	Dependent
1 sg	σχίζω	σχίσω	σχίζομαι	σχιστώ
2 sg	σχίζεις	σχίσεις	σχίζεσαι	σχιστείς
3 sg	σχίζει	σχίσει	σχίζεται	σχιστεί
1 pl	σχίζουμε, [‑ομε]	σχίσουμε, [‑ομε]	σχιζόμαστε	σχιστούμε
2 pl	σχίζετε	σχίσετε	σχίζεστε, σχιζόσαστε	σχιστείτε
3 pl	σχίζουν(ε)	σχίσουν(ε)	σχίζονται	σχιστούν(ε)
Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤	Imperfect	Simple past
1 sg	έσχιζα	έσχισα	σχιζόμουν(α)	σχίστηκα
2 sg	έσχιζες	έσχισες	σχιζόσουν(α)	σχίστηκες
3 sg	έσχιζε	έσχισε	σχιζόταν(ε)	σχίστηκε
1 pl	σχίζαμε	σχίσαμε	σχιζόμασταν, (‑όμαστε)	σχιστήκαμε
2 pl	σχίζατε	σχίσατε	σχιζόσασταν, (‑όσαστε)	σχιστήκατε
3 pl	έσχιζαν, σχίζαν(ε)	έσχισαν, σχίσαν(ε)	σχίζονταν, (σχιζόντουσαν)	σχίστηκαν, σχιστήκαν(ε)
Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤	Continuous	Simple
1 sg	θα σχίζω ➤	θα σχίσω ➤	θα σχίζομαι ➤	θα σχιστώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα σχίζεις, …	θα σχίσεις, …	θα σχίζεσαι, …	θα σχιστείς, …
	Perfect aspect ➤		Perfect aspect
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … σχίσει   έχω, έχεις, … σχισμένο, ‑η, ‑ο ➤		έχω, έχεις, … σχιστεί   είμαι, είσαι, … σχισμένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤	είχα, είχες, … σχίσει   είχα, είχες, … σχισμένο, ‑η, ‑ο		είχα, είχες, … σχιστεί   ήμουν, ήσουν, … σχισμένος, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … σχίσει   θα έχω, θα έχεις, … σχισμένο, ‑η, ‑ο		θα έχω, θα έχεις, … σχιστεί   θα είμαι, θα είσαι, … σχισμένος, ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	σχίζε	σχίσε	—	σχίσου
2 pl	σχίζετε	σχίστε	σχίζεστε	σχιστείτε
Other forms	Active voice		Passive voice
Present participle➤	σχίζοντας ➤		—
Perfect participle➤	έχοντας σχίσει ➤		σχισμένος, ‑η, ‑ο ➤
Nonfinite form➤	σχίσει		σχιστεί
Notes     Appendix:Greek verbs	• (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.  • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.  • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.