σφωΐτερος

Ancient Greek

second person pronoun ^(edit)

case	singular		dual	plural
	str.	encl.	str.	str.
nominative	σύ		σφώ, σφῶϊ	ῡ̔μεῖς
genitive	σοῦ	σου	σφῷν	ῡ̔μῶν
dative	σοί	σοι	σφῷν	ῡ̔μῖν
accusative	σέ	σε	σφώ, σφῶϊ	ῡ̔μᾶς
adjective	σός		σφωΐτερος	ῡ̔μέτερος

Etymology

From the root of σφῶϊ (sphôï, “you two”, dual) +‎ -τερος (-teros, contrastive adjective suffix).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /spʰɔː.í.te.ros/ → /sɸoˈi.te.ros/ → /sfoˈi.te.ros/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /spʰɔː.í.te.ros/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /spʰoˈi.te.ros/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /sɸoˈi.te.ros/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /sfoˈi.te.ros/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /sfoˈi.te.ros/

Adjective

σφωΐτερος • (sphōḯteros) m (feminine σφωϊτέρᾱ or σφωϊτέρη, neuter σφωΐτερον); first/second declension (Attic, Ionic, Koine second person plural possessive adjective)

1. (modifying a noun) of you two, your, of yours (dual)

Inflection

First and second declension of σφωΐτερος; σφωϊτέρᾱ; σφωΐτερον (Koine, Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		σφωΐτερος sphōḯteros	σφωϊτέρᾱ sphōïtérā	σφωΐτερον sphōḯteron		σφωϊτέρω sphōïtérō	σφωϊτέρᾱ sphōïtérā	σφωϊτέρω sphōïtérō		σφωΐτεροι sphōḯteroi	σφωΐτεραι sphōḯterai	σφωΐτερᾰ sphōḯteră
Genitive		σφωϊτέρου sphōïtérou	σφωϊτέρᾱς sphōïtérās	σφωϊτέρου sphōïtérou		σφωϊτέροιν sphōïtéroin	σφωϊτέραιν sphōïtérain	σφωϊτέροιν sphōïtéroin		σφωϊτέρων sphōïtérōn	σφωϊτέρων sphōïtérōn	σφωϊτέρων sphōïtérōn
Dative		σφωϊτέρῳ sphōïtérōi	σφωϊτέρᾳ sphōïtérāi	σφωϊτέρῳ sphōïtérōi		σφωϊτέροιν sphōïtéroin	σφωϊτέραιν sphōïtérain	σφωϊτέροιν sphōïtéroin		σφωϊτέροις sphōïtérois	σφωϊτέραις sphōïtérais	σφωϊτέροις sphōïtérois
Accusative		σφωΐτερον sphōḯteron	σφωϊτέρᾱν sphōïtérān	σφωΐτερον sphōḯteron		σφωϊτέρω sphōïtérō	σφωϊτέρᾱ sphōïtérā	σφωϊτέρω sphōïtérō		σφωϊτέρους sphōïtérous	σφωϊτέρᾱς sphōïtérās	σφωΐτερᾰ sphōḯteră
Vocative		σφωΐτερε sphōḯtere	σφωϊτέρᾱ sphōïtérā	σφωΐτερον sphōḯteron		σφωϊτέρω sphōïtérō	σφωϊτέρᾱ sphōïtérā	σφωϊτέρω sphōïtérō		σφωΐτεροι sphōḯteroi	σφωΐτεραι sphōḯterai	σφωΐτερᾰ sphōḯteră
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

First and second declension of σφωΐτερος; σφωϊτέρη; σφωΐτερον (Ionic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		σφωΐτερος sphōḯteros	σφωϊτέρη sphōïtérē	σφωΐτερον sphōḯteron		σφωϊτέρω sphōïtérō	σφωϊτέρᾱ sphōïtérā	σφωϊτέρω sphōïtérō		σφωΐτεροι sphōḯteroi	σφωΐτεραι sphōḯterai	σφωΐτερᾰ sphōḯteră
Genitive		σφωϊτέρου sphōïtérou	σφωϊτέρης sphōïtérēs	σφωϊτέρου sphōïtérou		σφωϊτέροιν sphōïtéroin	σφωϊτέραιν sphōïtérain	σφωϊτέροιν sphōïtéroin		σφωϊτέρων sphōïtérōn	σφωϊτερέων / σφωϊτερῶν sphōïteréōn / sphōïterôn	σφωϊτέρων sphōïtérōn
Dative		σφωϊτέρῳ sphōïtérōi	σφωϊτέρῃ sphōïtérēi	σφωϊτέρῳ sphōïtérōi		σφωϊτέροιν sphōïtéroin	σφωϊτέραιν sphōïtérain	σφωϊτέροιν sphōïtéroin		σφωϊτέροισῐ / σφωϊτέροισῐν / σφωϊτέροις sphōïtéroisĭ(n) / sphōïtérois	σφωϊτέρῃσῐ / σφωϊτέρῃσῐν sphōïtérēisĭ(n)	σφωϊτέροισῐ / σφωϊτέροισῐν / σφωϊτέροις sphōïtéroisĭ(n) / sphōïtérois
Accusative		σφωΐτερον sphōḯteron	σφωϊτέρην sphōïtérēn	σφωΐτερον sphōḯteron		σφωϊτέρω sphōïtérō	σφωϊτέρᾱ sphōïtérā	σφωϊτέρω sphōïtérō		σφωϊτέρους sphōïtérous	σφωϊτέρᾱς sphōïtérās	σφωΐτερᾰ sphōḯteră
Vocative		σφωΐτερε sphōḯtere	σφωϊτέρη sphōïtérē	σφωΐτερον sphōḯteron		σφωϊτέρω sphōïtérō	σφωϊτέρᾱ sphōïtérā	σφωϊτέρω sphōïtérō		σφωΐτεροι sphōḯteroi	σφωΐτεραι sphōḯterai	σφωΐτερᾰ sphōḯteră
Notes:		Dialects other than Attic are not well attested. Some forms may be based on conjecture. Use with caution.