Jump to content

συνταξιούχος

From Wiktionary, the free dictionary

Greek

[edit]

Etymology

[edit]

From σύνταξη (sýntaxi, pension) +‎ -ούχος (-oúchos, having, possessing). Attested since 1833 in Katharevousa as συνταξιοῦχος (suntaxioûkhos).[1]

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /sin.da.ksiˈu.xos/
  • Hyphenation: συ‧ντα‧ξι‧ού‧χος
  • Old Hyphenation: συν‧τα‧ξι‧ού‧χος

Noun

[edit]

συνταξιούχος (syntaxioúchosm or f

  1. pensioner

Declension

[edit]
singular plural
nominative συνταξιούχος (syntaxioúchos) συνταξιούχοι (syntaxioúchoi)
genitive συνταξιούχου (syntaxioúchou) συνταξιούχων (syntaxioúchon)
accusative συνταξιούχο (syntaxioúcho) συνταξιούχους (syntaxioúchous)
vocative συνταξιούχε (syntaxioúche) συνταξιούχοι (syntaxioúchoi)
[edit]

References

[edit]
  1. ^ συνταξιοῦχος p.964, vol.2 - Koumanoudis, Stefanos Αth. (1900) Συναγωγὴ νέων λέξεων ὑπὸ τῶν λογίων πλασθεισῶν ἀπὸ τῆς Ἀλώσεως μέχρι τῶν καθ’ ἡμᾶς χρόνων. Sunagōgḕ néōn léxeōn hupò tôn logíōn plastheisôn apò tês Alṓseōs mékhri tôn kath’ hēmâs khrónōn. [A collection of new words created by scholars from the fall of Constantinople until our times.] (In Katharevousa, Greek) Vols:1‑2. Athens: P. Dh. Sakellariou. @anemi, abbreviations (V).

Further reading

[edit]