συμπονετικός
Greek
[edit]Etymology
[edit]From συμπονε- (stem of συμπονώ (symponó)) + -τικός (-tikós).[1]
Pronunciation
[edit]Adjective
[edit]συμπονετικός • (symponetikós) m (feminine συμπονετική, neuter συμπονετικό)
- compassionate
- Synonym: σπλαχνικός (splachnikós)
Declension
[edit]| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | συμπονετικός (symponetikós) | συμπονετική (symponetikí) | συμπονετικό (symponetikó) | συμπονετικοί (symponetikoí) | συμπονετικές (symponetikés) | συμπονετικά (symponetiká) | |
| genitive | συμπονετικού (symponetikoú) | συμπονετικής (symponetikís) | συμπονετικού (symponetikoú) | συμπονετικών (symponetikón) | συμπονετικών (symponetikón) | συμπονετικών (symponetikón) | |
| accusative | συμπονετικό (symponetikó) | συμπονετική (symponetikí) | συμπονετικό (symponetikó) | συμπονετικούς (symponetikoús) | συμπονετικές (symponetikés) | συμπονετικά (symponetiká) | |
| vocative | συμπονετικέ (symponetiké) | συμπονετική (symponetikí) | συμπονετικό (symponetikó) | συμπονετικοί (symponetikoí) | συμπονετικές (symponetikés) | συμπονετικά (symponetiká) | |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο συμπονετικός, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο συμπονετικός, etc.)
Derived terms
[edit]- συμπονετικά (symponetiká, adverb)
Related terms
[edit]References
[edit]- ^ συμπονετικός, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language