συμπόνια
Greek
[edit]Etymology
[edit]From συμπον(ώ) (sympon(ó)) + -ια (-ia).[1]
Pronunciation
[edit]Noun
[edit]συμπόνια • (sympónia) f
Declension
[edit]| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | συμπόνια (sympónia) | συμπόνιες (sympónies) |
| genitive | συμπόνιας (sympónias) | - |
| accusative | συμπόνια (sympónia) | συμπόνιες (sympónies) |
| vocative | συμπόνια (sympónia) | συμπόνιες (sympónies) |
Related terms
[edit]- συμπονετικός (symponetikós)
- συμπονώ (symponó)
See also
[edit]- ευσπλαχνία f (efsplachnía)
- ενσυναίσθηση f (ensynaísthisi)
- λύπη f (lýpi)
- συμπάθεια f (sympátheia)
References
[edit]- ^ συμπόνια, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language