Jump to content

συλλέκτης

From Wiktionary, the free dictionary

Greek

[edit]

Etymology

[edit]

From Hellenistic Koine Greek συλλέκτης, from συλλέγω (sullégō, collect). Morphologically, from συλ- (συν-) (plus) +‎ λέγω (ancient sense: choose) Sense collector of items, semantic loan from French collectionneur. Sense apparatus for collection, semantic loan from French collecteur.[1]

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /siˈle.ktis/
  • Hyphenation: συλ‧λέ‧κτης

Noun

[edit]

συλλέκτης (sylléktism (plural συλλέκτες, feminine συλλέκτρια)

  1. collector (person who collects things)
  2. collector (apparatus for collecting things)
    ηλιακός συλλέκτης (solar collector)

Declension

[edit]
Declension of συλλέκτης
singular plural
nominative συλλέκτης (sylléktis) συλλέκτες (sylléktes)
genitive συλλέκτη (syllékti) συλλεκτών (syllektón)
accusative συλλέκτη (syllékti) συλλέκτες (sylléktes)
vocative συλλέκτη (syllékti) συλλέκτες (sylléktes)
[edit]

References

[edit]
  1. ^ συλλέκτης, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language