συγκίνηση

Greek

Etymology

From Ancient Greek συγκίνησις (sunkínēsis), from συν- (sun-, “with”) + κινέω (kinéo, “to move”).

Pronunciation

• IPA^(key): /siŋˈɟinisi/, /siˈɟinisi/
• Hyphenation: συ‧γκί‧νη‧ση

Noun

συγκίνηση • (sygkínisi) f (plural συγκινήσεις)

1. emotion, excitement, thrill, stir (emotional affection)

   Υπήρξε μεγάλη συγκίνηση στην κηδεία του.

   Ypírxe megáli sygkínisi stin kideía tou.

   There was great emotion at his funeral.

   Έχει πρόβλημα με την καρδιά και ο γιατρός του συνέστησε να αποφεύγει τις συγκινήσεις.

   Échei próvlima me tin kardiá kai o giatrós tou synéstise na apofévgei tis sygkiníseis.

   He has a problem with his heart and the doctor recommended that he avoid (too much) excitement.

Declension

Declension of συγκίνηση

	singular	plural
nominative	συγκίνηση (sygkínisi)	συγκινήσεις (sygkiníseis)
genitive	συγκίνησης (sygkínisis)	συγκινήσεων (sygkiníseon)
accusative	συγκίνηση (sygkínisi)	συγκινήσεις (sygkiníseis)
vocative	συγκίνηση (sygkínisi)	συγκινήσεις (sygkiníseis)

Older or formal genitive singular: συγκινήσεως (sygkiníseos)

Related terms

• συγκινημένος (sygkiniménos, “moved, touched”)
• συγκινητικός (sygkinitikós, “moving, touching”)
• συγκινώ (sygkinó, “to move, to touch”)