στοιχειωμένος

Greek

Etymology

Perfect participle of στοιχειώνομαι (stoicheiónomai), passive voice of στοιχειώνω (stoicheióno, “haunt”)

Pronunciation

• IPA^(key): /sti.çoˈme.nos/ with synizesis of -χειω-
• Hyphenation: στοι‧χειω‧μέ‧νος

Participle

στοιχειωμένος • (stoicheioménos) m (feminine στοιχειωμένη, neuter στοιχειωμένο)

1. haunted, eerie

   Είναι ένα στοιχειωμένο σπίτι ― Eínai éna stoicheioméno spíti ― It is a haunted house

Declension

Declension of στοιχειωμένος

	singular				plural
	masculine	feminine	neuter		masculine	feminine	neuter
nominative	στοιχειωμένος (stoicheioménos)	στοιχειωμένη (stoicheioméni)	στοιχειωμένο (stoicheioméno)		στοιχειωμένοι (stoicheioménoi)	στοιχειωμένες (stoicheioménes)	στοιχειωμένα (stoicheioména)
genitive	στοιχειωμένου (stoicheioménou)	στοιχειωμένης (stoicheioménis)	στοιχειωμένου (stoicheioménou)		στοιχειωμένων (stoicheioménon)	στοιχειωμένων (stoicheioménon)	στοιχειωμένων (stoicheioménon)
accusative	στοιχειωμένο (stoicheioméno)	στοιχειωμένη (stoicheioméni)	στοιχειωμένο (stoicheioméno)		στοιχειωμένους (stoicheioménous)	στοιχειωμένες (stoicheioménes)	στοιχειωμένα (stoicheioména)
vocative	στοιχειωμένε (stoicheioméne)	στοιχειωμένη (stoicheioméni)	στοιχειωμένο (stoicheioméno)		στοιχειωμένοι (stoicheioménoi)	στοιχειωμένες (stoicheioménes)	στοιχειωμένα (stoicheioména)

Related terms

• στοιχειό n (stoicheió, “ghost”)
• στοιχειώνω (stoicheióno, “to haunt”)