σπάνιος

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /spá.ni.os/ → /ˈspa.ni.os/ → /ˈspa.ni.os/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /spá.ni.os/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈspa.ni.os/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈspa.ni.os/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈspa.ni.os/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈspa.ni.os/

Etymology 1

Adjectival formation from σπάνις (spánis, “rarity, scarcity”). Related to σπᾰνός (spanós, “rare, with scant beard growth”).

Adjective

σπᾰ́νῐος • (spánios) m (feminine σπᾰνῐ́ᾱ, neuter σπᾰ́νῐον); first/second declension

1. rare, uncommon
2. scarce, scanty

Inflection

First and second declension of σπᾰ́νῐος; σπᾰνῐ́ᾱ; σπᾰ́νῐον (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		σπᾰ́νῐος spánios	σπᾰνῐ́ᾱ spaníā	σπᾰ́νῐον spánion		σπᾰνῐ́ω spaníō	σπᾰνῐ́ᾱ spaníā	σπᾰνῐ́ω spaníō		σπᾰ́νῐοι spánioi	σπᾰ́νῐαι spániai	σπᾰ́νῐᾰ spánia
Genitive		σπᾰνῐ́ου spaníou	σπᾰνῐ́ᾱς spaníās	σπᾰνῐ́ου spaníou		σπᾰνῐ́οιν spaníoin	σπᾰνῐ́αιν spaníain	σπᾰνῐ́οιν spaníoin		σπᾰνῐ́ων spaníōn	σπᾰνῐ́ων spaníōn	σπᾰνῐ́ων spaníōn
Dative		σπᾰνῐ́ῳ spaníōi	σπᾰνῐ́ᾳ spaníāi	σπᾰνῐ́ῳ spaníōi		σπᾰνῐ́οιν spaníoin	σπᾰνῐ́αιν spaníain	σπᾰνῐ́οιν spaníoin		σπᾰνῐ́οις spaníois	σπᾰνῐ́αις spaníais	σπᾰνῐ́οις spaníois
Accusative		σπᾰ́νῐον spánion	σπᾰνῐ́ᾱν spaníān	σπᾰ́νῐον spánion		σπᾰνῐ́ω spaníō	σπᾰνῐ́ᾱ spaníā	σπᾰνῐ́ω spaníō		σπᾰνῐ́ους spaníous	σπᾰνῐ́ᾱς spaníās	σπᾰ́νῐᾰ spánia
Vocative		σπᾰ́νῐε spánie	σπᾰνῐ́ᾱ spaníā	σπᾰ́νῐον spánion		σπᾰνῐ́ω spaníō	σπᾰνῐ́ᾱ spaníā	σπᾰνῐ́ω spaníō		σπᾰ́νῐοι spánioi	σπᾰ́νῐαι spániai	σπᾰ́νῐᾰ spánia
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		σπᾰνῐ́ως spaníōs				σπᾰνῐώτερος spaniṓteros				σπᾰνῐώτᾰτος spaniṓtatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Derived terms

• σπᾰνῐ́ᾱ (spaníā)
• σπᾰνῐᾰ́κῐς (spaniákis)
• σπανίζω (spanízō)
• σπᾰνῐόσπερμος (spanióspermos)
• σπᾰνῐότης (spaniótēs)

 

Further reading

• “σπάνιος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• σπάνιος in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language‎^[1], London: Routledge & Kegan Paul Limited.
  • bare idem, page 62.
  • desultory idem, page 218.
  • fitful idem, page 324.
  • frugal idem, page 347.
  • infrequent idem, page 439.
  • intermittent idem, page 451.
  • meagre idem, page 519.
  • niggardly idem, page 558.
  • occasional idem, page 568.
  • penurious idem, page 603.
  • rare idem, page 672.
  • scant idem, page 737.
  • scarce idem, page 737.
  • slender idem, page 783.
  • spare idem, page 798.
  • sparing idem, page 798.
  • sparse idem, page 798.
  • spasmodic idem, page 798.
  • stinted idem, page 818.
  • thin idem, page 866.
  • thrifty idem, page 870.

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Noun

σπάνῐος • (spánios)

1. (Ionic) genitive singular of σπάνις (spánis)

Greek

Etymology

From Ancient Greek σπάνιος (spánios, “rare”).

Adjective

σπάνιος • (spánios) m (feminine σπάνια, neuter σπάνιο)

1. rare, exceptional, infrequent

Declension

Declension of σπάνιος

	singular				plural
	masculine	feminine	neuter		masculine	feminine	neuter
nominative	σπάνιος (spánios)	σπάνια (spánia)	σπάνιο (spánio)		σπάνιοι (spánioi)	σπάνιες (spánies)	σπάνια (spánia)
genitive	σπάνιου (spániou)	σπάνιας (spánias)	σπάνιου (spániou)		σπάνιων (spánion)	σπάνιων (spánion)	σπάνιων (spánion)
accusative	σπάνιο (spánio)	σπάνια (spánia)	σπάνιο (spánio)		σπάνιους (spánious)	σπάνιες (spánies)	σπάνια (spánia)
vocative	σπάνιε (spánie)	σπάνια (spánia)	σπάνιο (spánio)		σπάνιοι (spánioi)	σπάνιες (spánies)	σπάνια (spánia)

Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο σπάνιος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο σπάνιος, etc.)

Degrees of comparison by suffixation

comparative (?) singular plural masculine feminine neuter masculine feminine neuter nominative σπανιότερος (spanióteros) σπανιότερη (spanióteri) σπανιότερο (spaniótero) σπανιότεροι (spanióteroi) σπανιότερες (spanióteres) σπανιότερα (spaniótera) genitive σπανιότερου (spanióterou) σπανιότερης (spanióteris) σπανιότερου (spanióterou) σπανιότερων (spanióteron) σπανιότερων (spanióteron) σπανιότερων (spanióteron) accusative σπανιότερο (spaniótero) σπανιότερη (spanióteri) σπανιότερο (spaniótero) σπανιότερους (spanióterous) σπανιότερες (spanióteres) σπανιότερα (spaniótera) vocative σπανιότερε (spaniótere) σπανιότερη (spanióteri) σπανιότερο (spaniótero) σπανιότεροι (spanióteroi) σπανιότερες (spanióteres) σπανιότερα (spaniótera) Derivations: relative superlative: ο + comparative forms (eg "ο σπανιότερος", etc) absolute superlative (?) singular plural masculine feminine neuter masculine feminine neuter nominative σπανιότατος (spaniótatos) σπανιότατη (spaniótati) σπανιότατο (spaniótato) σπανιότατοι (spaniótatoi) σπανιότατες (spaniótates) σπανιότατα (spaniótata) genitive σπανιότατου (spaniótatou) σπανιότατης (spaniótatis) σπανιότατου (spaniótatou) σπανιότατων (spaniótaton) σπανιότατων (spaniótaton) σπανιότατων (spaniótaton) accusative σπανιότατο (spaniótato) σπανιότατη (spaniótati) σπανιότατο (spaniótato) σπανιότατους (spaniótatous) σπανιότατες (spaniótates) σπανιότατα (spaniótata) vocative σπανιότατε (spaniótate) σπανιότατη (spaniótati) σπανιότατο (spaniótato) σπανιότατοι (spaniótatoi) σπανιότατες (spaniótates) σπανιότατα (spaniótata)