Jump to content

σκολιός

From Wiktionary, the free dictionary

Ancient Greek

[edit]

Etymology

[edit]

From Proto-Indo-European *(s)kel- (crooked), the same root of Latin scelus (curse), German scheel (squinting), Dutch scheel and Albanian çalë (lame). Synchronically analyzed as an adjectival formation from σκέλος (skélos, leg).[1]

Pronunciation

[edit]
 

Adjective

[edit]

σκολῐός (skoliósm (feminine σκολῐᾱ́, neuter σκολῐόν); first/second declension

  1. curved, bent
  2. winding (of rivers and paths)
  3. twisted, tangled
  4. crooked, unjust, unrighteous
  5. riddling, obscure

Declension

[edit]

Derived terms

[edit]

References

[edit]
  1. ^ Beekes, Robert S. P. (2010) “σκολιός”, in Etymological Dictionary of Greek (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 10), volume II, with the assistance of Lucien van Beek, Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 1356

Further reading

[edit]

Greek

[edit]

Etymology

[edit]

Learned borrowing from Ancient Greek σκολιός (skoliós).

Adjective

[edit]

σκολιός (skoliósm (feminine σκολιά, neuter σκολιό)

  1. (formal) bent; crooked

Declension

[edit]
Declension of σκολιός
singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative σκολιός (skoliós) σκολιά (skoliá) σκολιό (skolió) σκολιοί (skolioí) σκολιές (skoliés) σκολιά (skoliá)
genitive σκολιού (skolioú) σκολιάς (skoliás) σκολιού (skolioú) σκολιών (skolión) σκολιών (skolión) σκολιών (skolión)
accusative σκολιό (skolió) σκολιά (skoliá) σκολιό (skolió) σκολιούς (skolioús) σκολιές (skoliés) σκολιά (skoliá)
vocative σκολιέ (skolié) σκολιά (skoliá) σκολιό (skolió) σκολιοί (skolioí) σκολιές (skoliés) σκολιά (skoliá)

Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο σκολιός, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο σκολιός, etc.)

References

[edit]