σκασμένος

Greek

Etymology

Perfect passive participle of σκάω (skáo) / σκάζω (skázo), a verb with no passive forms.

Pronunciation

• IPA^(key): /skaˈzme.nos/
• Hyphenation: σκα‧σμέ‧νος

Participle

σκασμένος • (skasménos) m (feminine σκασμένη, neuter σκασμένο)

1. burst, exploded

   Το αυτοκίνητο έχει σκασμένο λάστιχο.

   To aftokínito échei skasméno lásticho.

   The car has a flat tyre.

   σκασμένα χείλη ― skasména cheíli ― chapped lips

2. (figuratively) worried, annoyed

Declension

	singular				plural
	masculine	feminine	neuter		masculine	feminine	neuter
nominative	σκασμένος (skasménos)	σκασμένη (skasméni)	σκασμένο (skasméno)		σκασμένοι (skasménoi)	σκασμένες (skasménes)	σκασμένα (skasména)
genitive	σκασμένου (skasménou)	σκασμένης (skasménis)	σκασμένου (skasménou)		σκασμένων (skasménon)	σκασμένων (skasménon)	σκασμένων (skasménon)
accusative	σκασμένο (skasméno)	σκασμένη (skasméni)	σκασμένο (skasméno)		σκασμένους (skasménous)	σκασμένες (skasménes)	σκασμένα (skasména)
vocative	σκασμένε (skasméne)	σκασμένη (skasméni)	σκασμένο (skasméno)		σκασμένοι (skasménoi)	σκασμένες (skasménes)	σκασμένα (skasména)

Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο σκασμένος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο σκασμένος, etc.)

Antonyms

• άσκαστος (áskastos, “unbroken”)

Related terms

• σκαστός (skastós)