σκαιός

Ancient Greek

Etymology

From earlier *σκαιϝός (*skaiwós). Formally and semantically identical to Latin scaevus (“left”), both from Proto-Indo-European *skeh₂iwos.

Pronunciation

 

• IPA^(key): /skai̯.ós/ → /scɛˈos/ → /sceˈos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /skai̯.ós/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /skɛˈos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /scɛˈos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /sceˈos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /sceˈos/

Adjective

σκαιός • (skaiós) m (feminine σκαιᾱ́, neuter σκαιόν); first/second declension

1. left, on or with the left hand

   Synonyms: ἀριστερός (aristerós), λαιός (laiós)

   Antonym: δεξιός (dexiós)

2. western, westward
3. unlucky, ill-omened, mischievous
4. awkward, clumsy, stupid
5. (of serpents) aslant, crooked

Inflection

First and second declension of σκαιός; σκαιᾱ́; σκαιόν (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		σκαιός skaiós	σκαιᾱ́ skaiā́	σκαιόν skaión		σκαιώ skaiṓ	σκαιᾱ́ skaiā́	σκαιώ skaiṓ		σκαιοί skaioí	σκαιαί skaiaí	σκαιᾰ́ skaiắ
Genitive		σκαιοῦ skaioû	σκαιᾶς skaiâs	σκαιοῦ skaioû		σκαιοῖν skaioîn	σκαιαῖν skaiaîn	σκαιοῖν skaioîn		σκαιῶν skaiôn	σκαιῶν skaiôn	σκαιῶν skaiôn
Dative		σκαιῷ skaiôi	σκαιᾷ skaiâi	σκαιῷ skaiôi		σκαιοῖν skaioîn	σκαιαῖν skaiaîn	σκαιοῖν skaioîn		σκαιοῖς skaioîs	σκαιαῖς skaiaîs	σκαιοῖς skaioîs
Accusative		σκαιόν skaión	σκαιᾱ́ν skaiā́n	σκαιόν skaión		σκαιώ skaiṓ	σκαιᾱ́ skaiā́	σκαιώ skaiṓ		σκαιούς skaioús	σκαιᾱ́ς skaiā́s	σκαιᾰ́ skaiắ
Vocative		σκαιέ skaié	σκαιᾱ́ skaiā́	σκαιόν skaión		σκαιώ skaiṓ	σκαιᾱ́ skaiā́	σκαιώ skaiṓ		σκαιοί skaioí	σκαιαί skaiaí	σκαιᾰ́ skaiắ
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		σκαιῶς skaiôs				σκαιότερος skaióteros				σκαιότᾰτος skaiótătos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Derived terms

• Σκαιαί (Skaiaí)
• σκαιοβατέω (skaiobatéō)
• σκαιολογέω (skaiologéō)
• σκαιολόγος (skaiológos)
• σκαιοσύνη (skaiosúnē)
• σκαιότης (skaiótēs)
• σκαιουργέω (skaiourgéō)

Descendants

• Greek: σκαιός (skaiós)

Further reading

• “σκαιός”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “σκαιός”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• “σκαιός”, in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
• σκαιός in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• σκαιός in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
• Beekes, Robert S. P. (2010) Etymological Dictionary of Greek (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 10), with the assistance of Lucien van Beek, Leiden, Boston: Brill, →ISBN

Greek

Etymology

From Ancient Greek, ultimately from Proto-Indo-European *skeh₂iwo-. Cognate with Latin scaevus.

Adjective

σκαιός • (skaiós) m (feminine σκαιά or σκαιή, neuter σκαιό)

1. rude, impolite
2. rough
3. brusque

Declension

Declension of σκαιός

	singular				plural
	masculine	feminine	neuter		masculine	feminine	neuter
nominative	σκαιός (skaiós)	σκαιή (skaií) σκαιά (skaiá)	σκαιό (skaió)		σκαιοί (skaioí)	σκαιές (skaiés)	σκαιά (skaiá)
genitive	σκαιού (skaioú)	σκαιής (skaiís) σκαιάς (skaiás)	σκαιού (skaioú)		σκαιών (skaión)	σκαιών (skaión)	σκαιών (skaión)
accusative	σκαιό (skaió)	σκαιή (skaií) σκαιά (skaiá)	σκαιό (skaió)		σκαιούς (skaioús)	σκαιές (skaiés)	σκαιά (skaiá)
vocative	σκαιέ (skaié)	σκαιή (skaií) σκαιά (skaiá)	σκαιό (skaió)		σκαιοί (skaioí)	σκαιές (skaiés)	σκαιά (skaiá)

Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο σκαιός, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο σκαιός, etc.)

Degrees of comparison by suffixation

comparative (?) singular plural masculine feminine neuter masculine feminine neuter nominative σκαιότερος (skaióteros) σκαιότερη (skaióteri) σκαιότερο (skaiótero) σκαιότεροι (skaióteroi) σκαιότερες (skaióteres) σκαιότερα (skaiótera) genitive σκαιότερου (skaióterou) σκαιότερης (skaióteris) σκαιότερου (skaióterou) σκαιότερων (skaióteron) σκαιότερων (skaióteron) σκαιότερων (skaióteron) accusative σκαιότερο (skaiótero) σκαιότερη (skaióteri) σκαιότερο (skaiótero) σκαιότερους (skaióterous) σκαιότερες (skaióteres) σκαιότερα (skaiótera) vocative σκαιότερε (skaiótere) σκαιότερη (skaióteri) σκαιότερο (skaiótero) σκαιότεροι (skaióteroi) σκαιότερες (skaióteres) σκαιότερα (skaiótera) Derivations: relative superlative: ο + comparative forms (eg "ο σκαιότερος", etc) absolute superlative (?) singular plural masculine feminine neuter masculine feminine neuter nominative σκαιότατος (skaiótatos) σκαιότατη (skaiótati) σκαιότατο (skaiótato) σκαιότατοι (skaiótatoi) σκαιότατες (skaiótates) σκαιότατα (skaiótata) genitive σκαιότατου (skaiótatou) σκαιότατης (skaiótatis) σκαιότατου (skaiótatou) σκαιότατων (skaiótaton) σκαιότατων (skaiótaton) σκαιότατων (skaiótaton) accusative σκαιότατο (skaiótato) σκαιότατη (skaiótati) σκαιότατο (skaiótato) σκαιότατους (skaiótatous) σκαιότατες (skaiótates) σκαιότατα (skaiótata) vocative σκαιότατε (skaiótate) σκαιότατη (skaiótati) σκαιότατο (skaiótato) σκαιότατοι (skaiótatoi) σκαιότατες (skaiótates) σκαιότατα (skaiótata)

Synonyms

• αγενής (agenís, “rude, impolite”)
• ανάγωγος (anágogos, “uncouth, brusque”)
• άξεστος (áxestos, “crude, coarse”)