Jump to content

ρωμαίικος

From Wiktionary, the free dictionary

Greek

[edit]

Etymology

[edit]

From Byzantine Greek ῥωμαίικος (rhōmaíikos, Roman (i.e. Byzantine)), from Koine Greek Ῥωμαῖος (Rhōmaîos, Roman). Compare ρωμαϊκός (romaïkós).

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ɾoˈmei̯.kos/
  • Hyphenation: ρω‧μαί‧ι‧κος

Adjective

[edit]

ρωμαίικος (romaíikosm (feminine ρωμαίικη or ρωμαίικια, neuter ρωμαίικο)

  1. Greek, of the Greek people

Declension

[edit]
Declension of ρωμαίικος
singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative ρωμαίικος (romaíikos) ρωμαίικη (romaíiki)
ρωμαίικια (romaíikia)
ρωμαίικο (romaíiko) ρωμαίικοι (romaíikoi) ρωμαίικες (romaíikes) ρωμαίικα (romaíika)
genitive ρωμαίικου (romaíikou) ρωμαίικης (romaíikis)
ρωμαίικιας (romaíikias)
ρωμαίικου (romaíikou) ρωμαίικων (romaíikon) ρωμαίικων (romaíikon) ρωμαίικων (romaíikon)
accusative ρωμαίικο (romaíiko) ρωμαίικη (romaíiki)
ρωμαίικια (romaíikia)
ρωμαίικο (romaíiko) ρωμαίικους (romaíikous) ρωμαίικες (romaíikes) ρωμαίικα (romaíika)
vocative ρωμαίικε (romaíike) ρωμαίικη (romaíiki)
ρωμαίικια (romaíikia)
ρωμαίικο (romaíiko) ρωμαίικοι (romaíikoi) ρωμαίικες (romaíikes) ρωμαίικα (romaíika)