ρωμαϊκός
Greek
[edit]Etymology
[edit]From Ancient Greek Ῥωμαϊκός (Rhōmaïkós).
Adjective
[edit]ρωμαϊκός • (romaïkós) m (feminine ρωμαϊκή, neuter ρωμαϊκό)
- Roman (of or from Rome)
- Ρωμαϊκό Δίκαιο ― Romaïkó Díkaio ― Roman Law
Declension
[edit]| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | ρωμαϊκός (romaïkós) | ρωμαϊκή (romaïkí) | ρωμαϊκό (romaïkó) | ρωμαϊκοί (romaïkoí) | ρωμαϊκές (romaïkés) | ρωμαϊκά (romaïká) | |
| genitive | ρωμαϊκού (romaïkoú) | ρωμαϊκής (romaïkís) | ρωμαϊκού (romaïkoú) | ρωμαϊκών (romaïkón) | ρωμαϊκών (romaïkón) | ρωμαϊκών (romaïkón) | |
| accusative | ρωμαϊκό (romaïkó) | ρωμαϊκή (romaïkí) | ρωμαϊκό (romaïkó) | ρωμαϊκούς (romaïkoús) | ρωμαϊκές (romaïkés) | ρωμαϊκά (romaïká) | |
| vocative | ρωμαϊκέ (romaïké) | ρωμαϊκή (romaïkí) | ρωμαϊκό (romaïkó) | ρωμαϊκοί (romaïkoí) | ρωμαϊκές (romaïkés) | ρωμαϊκά (romaïká) | |