πρόφαση

Greek

Etymology

From Ancient Greek πρόφασις (próphasis).

Noun

πρόφαση • (prófasi) f

1. pretext

   Synonyms: πρόσχημα n (próschima), αφορμή f (aformí, “pretext, excuse”)

Declension

Declension of πρόφαση

	singular	plural
nominative	πρόφαση (prófasi)	προφάσεις (profáseis)
genitive	πρόφασης (prófasis)	προφάσεων (profáseon)
accusative	πρόφαση (prófasi)	προφάσεις (profáseis)
vocative	πρόφαση (prófasi)	προφάσεις (profáseis)

Older or formal genitive singular: προφάσεως (profáseos)

See also

• αιτία f (aitía, “cause”)