πρόσχημα

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Greek

[edit]

Etymology

[edit]

Learned borrowing from Ancient Greek πρόσχημα (próskhēma).[1]

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˈpɾo.sçi.ma/
  • Hyphenation: πρό‧σχη‧μα

Noun

[edit]

πρόσχημα (próschiman (plural προσχήματα)

  1. pretext, pretense (a false, contrived, or assumed purpose or reason)
    Synonym: πρόφαση f (prófasi)

Declension

[edit]
singular plural
nominative πρόσχημα (próschima) προσχήματα (proschímata)
genitive προσχήματος (proschímatos) προσχημάτων (proschimáton)
accusative πρόσχημα (próschima) προσχήματα (proschímata)
vocative πρόσχημα (próschima) προσχήματα (proschímata)

Derived terms

[edit]

References

[edit]
  1. ^ πρόσχημα, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language