πρόσχημα
Jump to navigation
Jump to search
Greek
[edit]Etymology
[edit]Learned borrowing from Ancient Greek πρόσχημα (próskhēma).[1]
Pronunciation
[edit]Noun
[edit]πρόσχημα • (próschima) n (plural προσχήματα)
Declension
[edit]singular | plural | |
---|---|---|
nominative | πρόσχημα (próschima) | προσχήματα (proschímata) |
genitive | προσχήματος (proschímatos) | προσχημάτων (proschimáton) |
accusative | πρόσχημα (próschima) | προσχήματα (proschímata) |
vocative | πρόσχημα (próschima) | προσχήματα (proschímata) |
Derived terms
[edit]- προσχηματικός (proschimatikós)
References
[edit]- ^ πρόσχημα, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language