προσδοκία

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Ancient Greek

[edit]

Etymology

[edit]

From προσδοκάω (prosdokáō, I expect).

Pronunciation

[edit]
 

Noun

[edit]

προσδοκῐ́ᾱ (prosdokíāf (genitive προσδοκῐ́ᾱς); first declension

  1. expectation
    • Luke 21:26
      ἀποψυχόντων ἀνθρώπων ἀπὸ φόβου καὶ προσδοκίας τῶν ἐπερχομένων τῇ οἰκουμένῃ· αἱ γὰρ δυνάμεις τῶν οὐρανῶν σαλευθήσονται.

Inflection

[edit]

Descendants

[edit]
  • Greek: προσδοκία (prosdokía) (learned)

Further reading

[edit]

Greek

[edit]

Etymology

[edit]

Learned borrowing from Ancient Greek προσδοκία (prosdokía).[1]

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /pɾoz.ðoˈci.a/
  • Hyphenation: προσ‧δο‧κί‧α

Noun

[edit]

προσδοκία (prosdokíaf (plural προσδοκίες)

  1. expectation (that which is expected or looked for)
    Μεγάλες Προσδοκίες (Dickens novel)Megáles ProsdokíesGreat Expectations
    Το προϊόν δεν ανταποκρίθηκε στις προσδοκίες μου.
    To proïón den antapokríthike stis prosdokíes mou.
    The product did not meet my expectations.

Declension

[edit]
singular plural
nominative προσδοκία (prosdokía) προσδοκίες (prosdokíes)
genitive προσδοκίας (prosdokías) προσδοκιών (prosdokión)
accusative προσδοκία (prosdokía) προσδοκίες (prosdokíes)
vocative προσδοκία (prosdokía) προσδοκίες (prosdokíes)
[edit]

References

[edit]
  1. ^ προσδοκία, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language