προειδοποιημένος

Greek

Etymology

Perfect participle of προειδοποιούμαι (proeidopoioúmai), passive voice of προειδοποιώ (“I warn”).

Pronunciation

• IPA^(key): /pɾo.i.ðo.pi.iˈme.nos/
• Hyphenation: προ‧ει‧δο‧ποι‧η‧μέ‧νος

Participle

προειδοποιημένος • (proeidopoiiménos) m (feminine προειδοποιημένη, neuter προειδοποιημένο)

1. warned, who has been warned

Declension

	singular				plural
	masculine	feminine	neuter		masculine	feminine	neuter
nominative	προειδοποιημένος (proeidopoiiménos)	προειδοποιημένη (proeidopoiiméni)	προειδοποιημένο (proeidopoiiméno)		προειδοποιημένοι (proeidopoiiménoi)	προειδοποιημένες (proeidopoiiménes)	προειδοποιημένα (proeidopoiiména)
genitive	προειδοποιημένου (proeidopoiiménou)	προειδοποιημένης (proeidopoiiménis)	προειδοποιημένου (proeidopoiiménou)		προειδοποιημένων (proeidopoiiménon)	προειδοποιημένων (proeidopoiiménon)	προειδοποιημένων (proeidopoiiménon)
accusative	προειδοποιημένο (proeidopoiiméno)	προειδοποιημένη (proeidopoiiméni)	προειδοποιημένο (proeidopoiiméno)		προειδοποιημένους (proeidopoiiménous)	προειδοποιημένες (proeidopoiiménes)	προειδοποιημένα (proeidopoiiména)
vocative	προειδοποιημένε (proeidopoiiméne)	προειδοποιημένη (proeidopoiiméni)	προειδοποιημένο (proeidopoiiméno)		προειδοποιημένοι (proeidopoiiménoi)	προειδοποιημένες (proeidopoiiménes)	προειδοποιημένα (proeidopoiiména)

Antonyms

• απροειδοποίητος (aproeidopoíitos, “not warned; not expected”)